Levé de bonne heure comme prévu, je suis à la gare avec trois quarts d’heure d’avance.
Je prends un premier train pour Poznań en Pologne. Il est presque vide. Ensuite, j’en prends un deuxième pour Gdansk qui est presque plein. Ce sont des compartiments assez confortables, mais les toilettes sont assez anciennes, et il n’y a pas d’eau au lavabo. L’ensemble me coute vingt et euros et soixante-quinze centimes.
Dehors, la neige recouvre les champs et le sol des bois. De temps en temps, on aperçoit des groupes de biches, dans les champs.
A l’arrivée à Gdansk, il neige. Le bureau des bus « Königauto » pour Kaliningrad est ouvert : j’obtiens un billet pour demain matin sans problème (15 euros).
Je trouve mon « hostel », près de la gare. J’ai voulu tester un lit-capsule : c’est un espace de 1mx1mx2m ,avec une ouverture au bout. Le tout dans une chambre de huit lits-capsule. Je ne suis pas seul, il y a plusieurs hommes.
Il est encore tôt : je pars voir Gdynia : la troisième ville de l’agglomération des trois citées : Dgansk-Sopot-Gdynia. J’y arrive en train de banlieue sous un mélange de pluie et de neige. Je marche jusqu’au port, photographie la statue de Joseph Conrad, et rentre à Gdansk.
Je teste un restaurant du guide du routard. Les prix ont du bien augmenté depuis la parution du guide, car ils ne correspondent pas. Enfin, je mange des pyroguis (raviolis) minuscules et peu nombreux, et un gâteau au fromage, avec un coca-cola, pour quarante-six zlotys, soit douze euros.
Je rentre à l’auberge et prépare mes affaires pour demain : le bus est à six heures trente.

Mi leviĝas frue kiel prognozita. Mi estas al la stacidomo tri kvaronoj de horo antaŭe la horo de la trajno.
Mi prenas unuan trajnon al Poznam, en Pollando. Ĝi estas preskaŭ malplena. Poste, mi prenas duan al Gdansk, kiu estas preskaŭ plana. Estas kupeoj relative konfortaj, sed la necesejoj estas relative malnovaj kaj ne estas akvo ebla en lavabo. La tuta vojago kostis dudek unu kaj sepdek kvin centimoj eŭrojn.
Ekstere, neĝo kovras la kampojn kaj la grundon de la arbaroj.
Kiam mi alvenas en Gdansk, neĝas. La busoficejo « Königauto » por Kaliningrad estas malfermita : mi akiras bileton por morgaŭ matene sen problemo. Ĝis kostas 15 eŭrojn.
Mi trovas mian gastejon, apud la stacidomo. Mi volis testi « kapsula-lito » : estas spaco de 1x1x2 metroj, kun enirejo en la ekstremaĵo. Ok kapsulaj-litoj troviĝis en ĉambro. Mi ne estas sola : pluraj viroj loĝas en la ĉambro.
Estas ankoraŭ frue : mi iras vidi Gdynia : la tria urbo de la urbaro de la tri urboj : Gdansk,-Sopot-Gdynia. Mi alvenas tie per ĉirkaŭurba trajno sub miksajo de pluvo kaj neĝo. Mi marŝas ĝis la haveno, fotas statuon de Joseph Konrad, kaj revenis en Gdansk.
Mi testa restoracion el la gvilibro de la « routard (francia gvidlibro). Prezoj multe kreskis ĝis la eldonito de la libro, ĉar ili ne interkonrespondecas. Fine, mi manĝas malmulte de malgrandaj pyroguis (pastopoŝetoj), unu kukon el fromaĝo, kun unu koka-kola, por kvardek ses zlotyoj (dekdu eŭroj).
Mi revenas al gastejo kaj pretagas miajn aferojn por morgaŭ: la buso estas je la sesa kaj duono.