Je quitte mon bateau-auberge à quatre heures du matin et arrive à quatre heures et demie à la gare de Stockholm. Surprise, la gare n’ouvre qu’à cinq heures. Il faut attendre à l’extérieur. Il n’y a aucun endroit ouvert aux alentours où je pourrais prendre un café.
Il y a des travaux devant la gare, et par mesure de sécurité, une statue située dans le chantier porte un casque.
Mon train est à cinq heures vingt. J’avais commandé un petit déjeuner avec le billet : je passe le chercher au wagon-bar.
Le passe sur un long pont pour arriver sur l’ile où se trouve Cepenhague.
J’arrive à Copenhague vers onze heures ; La gare est bizarre : il me faut monter un escalier, traverser une rue, redescendre de l’autre côté et suivre le quai, pour accéder à la gare elle-même.
J’ai deux heures à attendre. Le Danemark n’a pas adopté l’euro. Je voudrais changer de l’argent. J’attends vingt minutes pour accéder au guichet de change, et doit insister pour que quelqu’un, connaissant apparemment l’employée, ne me passe pas devant. Ma première idée était de laisser mon sac à la consigne, et d’aller me promener. Compte-tenu du temps restant, j’abandonne cette idée. Je me contente de prendre un pseudo-repas dans un « Mac Do » situé dans la gare.
Nouveau départ : le train passe par Odense, puis la péninsule de Jutland.
Le train passe un ensemble pont-tunnel-pont pour arriver sur l’ile d’Odense. Je ne m’aperçois même pas quand il rejoint le Jutland (partie continentale du Danemark) . C’était plus poétique il y a quarante-cinq ans quand on mettait les wagons du train sur un bateau.
A seize heures, nous sommes à la frontière allemande. Un train régional allemand nous attend sur le même quai. Ce train, comme les autres trains allemands est très confortable : cinq places dans un compartiment. Il y a deux autres occupants : deux hommes avec un petit chien.
A dix-neuf heures, je monte à Hambourg, dans le train de nuit pour Paris. L’ambiance est bonne, grâce à une étudiante allemande parlant très bien le français. Dans la nuit, une jeune fille frappe à plusieurs reprises à la porte du compartiment. Elle est un peu éméchée, est allée aux toilettes, et ne retrouve plus son compartiment !
Nous arrivons à Paris gare de l’est, à neuf heures vingt.

Mi forlasis mian gastejo-ŝipon je la kvara horo matene kaj alvenas je la kvara kaj duono al la stacidomo de Stokholmo. Surprizo, la stacidomo ne malfermas antaŭ la kvina horo. Mi devas atendi ekstere. ĉirkaŭ tie estas nenio placo kie mi povus akiri kafon.
Estas konstruejo ekster la stacidomo, kaj kiel mezuro de sekureco, statuo lokita en la kontruejo portas kaskon.
Mia trajno estas je la kvina kaj dudek minutoj. Mi mendis matenmanĝon kiam mi aĉetis la bileton: Mi iras preni ĝin en la vakontrinkejo.
Ni pasas sur longa ponto al la insulo kie estas Copenhago.
Mi alvenas en Kopenhago je la dekunua horo, la stacidomo estas stranga: mi devas supreniri ŝtuparojn, transiri straton, kaj malsupreniri en alia flanko kaj sekvi kajon por aliri al la stacidomo mem.
Mi havas du horojn por atendi. Danio ne adoptis la eŭron. Mi volas ŝanĝi monon. Mi atendas dudek minutojn por atingi la giĉeton kaj devas insisti por ke iu, ŝajne konanta la oficistino ne pasas antaŭ mi. Mia unua ideo estis forlasi mian valizon en la deponejo, kaj promeni. Taksanta la tempo restanta, mi forlasas tiun ideon. Mi nur prenas pseŭdo-manĝon en "McDonalds" lokita en la stacidomo.
Nova ekveturo: La trajno pasas por Odense kaj Jutlando duoninsulo.
La trajno pasas sur ponto-tunelo-ponto vojo al la insulo de Odense. Poste mi estas leganta kaj eĉ ne rimarkas, kiam ni alvenas al la Jutlando. Tiu vojaĝo estis pli poezia kvardek kvin jarojn antaŭe kiam la vagonoj estis enŝipigitaj.
Je la kvara horo ni estas ĉe la germana landlimo. Germana regiona trajno atendas nin sur la sama kajo. Ĉi tiu trajno, kiel aliaj germanaj trajnoj estas tre komforta: kvin seĝoj en kupeo. Estas du aliaj vojaĝantoj : du viroj kun malgranda hundo.
Ekstere pluvas. Mi pensas kiel bona estis la vetero en Finnlando.
Je la dek naŭ horo mi eniras en Hamburgo en la nokta trajno al Parizo. La etoso estas bona, dank’al germana studentino tre bone parolanta la francan. En la nokto, knabino frapas plurajn fojojn en la kupeopordo. Ĝi estas iom ebria, iris al la necesejo kaj ne povas retrovi sian kupeon!
Ni alvenas al Parizo Gare de l'Est, je la naŭ kaj dudek minutoj.

pour voir les images en plus grand, cliquez sur celles-ci
pour revenir au texte, cliquer sur la flèche page précédente en haut à gauche
le retour peux prendre plusieurs secondes
por vidi la imaĝojn pli grande, kliku sur tiuj ĉi
por reveni al teksto, click sur la sago: pasintan paĝon, supre maldekstre
la reveno povos daurigi plurajn sekondojn