Il a fait chaud cette nuit. Ce matin, je prépare mon sac en prévision d’une nuit en bus avant d’arriver à Prague. Ensuite, je pars visiter deux petits musées : le premier est le musée historique : des cartes, des tableaux. Avant d’arriver au second, je traverse un parc bien agréable, avec des jeux pour enfants.
Le deuxième musée, d’après le guide « Lonely planet » devrait avoir une partie consacrée à la catastrophe de Tchernobyl. En fait, il n’en reste, que trois tableaux avec devant des déchets et le signe radioactivité. Le musée expose des vitrines sur la géologie, des uniformes, des armes.
Ensuite, je me relaxe un peu sur un banc dans une avenue ombragée, change mon restant de roubles biélorusses en euros. C’est possible, bien que j’ai perdu mon justificatif de change dans l’autre sens. Un euro fait environ dix milles roubles biélorusses. Il n’y a pas de pièces, seulement des billets, et ils ne sont pas acceptés dans le pays voisin, en Pologne, par les bureaux de change.
Je passe récupérer mon sac à l’auberge et me rend à la gare routière. Le bus « Ecolines » est en principe à quinze heures. D’autres personnes attendent aussi ce bus. A seize heure, j’appelle le bus par téléphone, et passe le téléphone à quelqu’un d’autre, car ça ^parle une langue que je ne comprends pas. Les gens me traduisent : le bus arrivera à dix-sept heures.
Un tableau lumineux annonce une température de trente-deux degrés. L’attente est assez pénible. Le bus finit par arriver à l’heure annoncée.
Le passage de la frontière entre la Biélorussie et la Pologne est assez pénible. Pour sortir de Biélorussie, nous attendons dans une salle sans climatisation. Pour entrer dans l’Union Européenne, nous attendons dans le bus : une vraie séance de sauna. Par contre, je n’ai aucun problème de visa.
Un peu après la frontière, le bus fait une pause : il est vingt heures, le vent nous rafraichit.
Un orage éclate un peu avant Varsovie. A Varsovie, nous débarquons sous une pluie battante. Il y a peu d’endroits pour se restaurer. Presque tout est fermé. Je trouve quand même un kiosque qui me vend un sandwich au salami, et je trouve aussi de l’eau en bouteille.
La gare routière a aussi de toilettes correctes.
Le bus pour Prague part normalement à vingt-trois heures vingt : il est à l’heure, bien qu’arrivant de Riga (Lettonie)

Estis varme la lasta nokto. Ĉi matene mi preparas mian sakon por nokto en buso antaŭ alveni en Prago. Tiam mi iras viziti du malgrandajn muzeojn : la unua estas la historia muzeo kie estas mapoj kaj pentraĵoj. Antaŭ atingi la duan Mi transiras belan parkon kun ludejo por infanoj.
La dua muzeo, laŭ la « Lonely Planet " gvidlibro devus havi sekcion dediĉita al la Ĉernobilo katastrofo. Fakte , ekzistas nur tri pentraĵoj kun forĵetaĵoj desegnitaj en fronto de pejzaĝoj , kaj radioaktiveco signo. La muzeo montras la geologion, uniformojn, kaj armilojn.
Tiam mi repozas iam sur benko en ombro avenuo , mi ŝanĝas mian restantajn belorusajn rublojn en eŭroj. Tio estas ebla , kvankam mi perdis mian pruvon de ŝanĝo en la alia senco. Unu eŭro valoras ĉirkaŭ dek mil belorusaj rubloj. Ne estas moneroj , nur monbiletojn , kaj ili ne estas akceptitaj en la apudaj landoj interŝanĝo oficejoj.
Mi iras preni mian valizon al la gastejo kaj iras al la buso stacidomo . La " Ecolines " buso devus veni je la tria post tagmeze. Aliaj homoj ankaŭ atendas la buson. Je la kvara horoj, mi vokas la buson per telefono kaj donas la telefonon al iu alia , ĉar oni parolas lingvon kiun mi ne komprenas. Homo tradukas al mi ke la buso venos je la kvina .
Indikilo anoncas temperaturo de tridek du gradoj. Atendo malkonfortas. La buso fine venas je la anoncita horaro.
La limo trapaso inter Belorusio kaj Pollando ankaŭ malkonfortas. Por foriri el Belorusio , ni atendas en ĉambro sen klimatizilo . Por eniri en la Eŭropa Unio , ni atendas en la buso: estas kiel saŭno. Mi ne havas vizoproblemon kvankam mi havas nek stampon de eliro el Rusio, nek stampon de eniro en Belorusio.
Mallonge post la limo, la buso haltas, kaj ni povas iri ekstere : Estas la oka posttagmezo kaj la vento malvarmigas ni.
Ŝtormo alvenas ĝuste antaŭ Varsovio. En Varsovio , ni alvenas sub pluvego . Estas malmultaj lokoj por manĝi en la busostacidomo. Preskaŭ ĉiuj vendejoj estas fermitaj. Mi fine trovas kioskon kie oni vendas al mi kolbasegan sandviĉon , kaj mi ankaŭ sukcesas aĉeti botelon de akvo.
La buso stacidomo ankaŭ havas purajn necesejoj .
La buso al Prago estas anoncita jes la 23:20. Ĝi alvenas en la ĝusta tempo, kvankam ĝi venas el Rigo ( Latvio)