Jeudi 12 janvier 2017
J’ai mal dormi cette nuit : il faisait froid. J’ai mis deux couches de vêtements et me suis recouché.
Je suis enrhumé. Hier soir, après avoir pris des médicaments que mon amie m’avait obligé à avaler, j’ai lavé quelques mouchoirs. Ce matin, ils sont secs.
Nous partons à neuf heures pour l’excursion à Terelj, le chauffeur et moi. Il fait -30 degres. Le dégivrage de la voiture n’est pas suffisant. Le chauffeur gratte la glace à l’intérieur de la voiture avec un CD.
Nous commençons par la gigantesque statue de Gengis Khan, et une botte géante. Ensuite, nous repartons et arrivons à un village de yourtes pour accueillir les étrangers. Quand même, on voit que la yourte où je suis reçu est habitée : dedans, deux fillettes, la maman, et diverses personnes qui entrent et qui sortent. Il y a un buffet de cuisine, deux grands lits, un statuette de Bouddha, un feu, un coffre-fort, la télévision par satellite, une réserve d’eau. Le poêle à bois chauffe le tout à une température tout à fait agréable.
On m’offre du thé mongol, avec du lait. Il parait que c’est bon pour le rhume. Je mange avec mes doigts de gros raviolis à la viande.
On me propose la promenade à cheval. A l’aller, un mongol tient le cheval par la bride. Au retour, il me laisse, mais le cheval connait le chemin, Peu avant l’arrivée, il met le cheval au trot : je me lève dans les étriers et tout se passe bien. De retour dans la yourte, je crois déceler un peu de considération dans leurs regards.
Nous repartons : et je photographie des rochets de forme bizarre. Un peu plus loin, j’ai droit à des photos avec des rapaces. L’un d’entre eux pèse vingt kilogrammes. Il faut joindre les deux mains pour supporter son poids.
Nous rentrons à Oulan-Bator. Je croise à la réception de l’auberge un couple d’italiens. Je leur dit : »Bonjour, vous êtes aussi fous que moi pour venir en Mongolie en hiver »
Il faut que j’achète quelque chose à manger pour ce soir et demain soir. Je trouve des pates déshydratées, du café soluble, du thé, mais pas de saucisson à l’aspect engageant.. Il faut que j’aille assez loin pour trouver un magasin vendant des pommes, du fromage (d’importation) et du chocolat.
Je rentre à l’auberge, bien décidé à ne plus ressortir aujourd’hui.

Ĵaŭdon, la 12an de Januaro, 2017
Mi malbone dormis, dum nokte malvarmis. Mi metis du tavoloj de vestaĵoj kaj reiris en la liton.
Mi havas malvarmumon. Lasta vespero, post preni medikamentoj ke mia amiko ordonis min engluti, mi lavis iujn naztukojn. Ĉi matene ili estas sekaj.
Ni foriras je la naŭa por la ekskurso al Terelj, la ŝoforo kaj mi. Estas -30 gradoj. La heitilo de la aŭto ne sufiĉas. La ŝoforo skrapas la glacio ene la aŭto kun KD.
Ni komencas per la giganta statuo de Genghis Khan, kaj giganta boto. Poste ni alvenas al vila ĝo de yurtoj. Versajne ĉi tio villa ĝo estas por bonvenigi eksterlandanojn. Tamen, mi vidas ke la Yurto kie mi estas ricevita estas lo ĝejo. Ene : du knabinoj, la panjo, kaj diversaj homoj kiuj eniras kaj foriras. Estas kuirejo kabineto, du grandojn litojn statueto de Budho, fajro, monŝranko, satelito TV, akvo rezervo. La ligno forno hejtas al tre agrabla temperaturo.
Oni proponas al mi la mongola teon kun lakto. Ŝajnas ke ĝi estas bona por malvarmumoj. Mi manĝas per miaj fingroj du grandaj pastopoŝetojn kun viando.
Oni proponas al mi la promenadon sur ĉevaldorso. Survoje, mongola tenas la ĉevalan bridon. Je la reveno, li forlasas min, sed la ĉevalo konas la vojon. Baldaŭ antaŭ la fino, li metas la ĉevalon al troto: Mi staras en la piedingoj kaj ĉio iras bone. Reen en la Yurto, mi detektas iom da konsidero en iliaj rigardoj.
Ni foriras kaj mi fotas strangajn formojn stonegojn. Poste, mi estas fotita kun rabobirdoj. Unu el ili pezas dudek kilogramojn. Mi devas kunigi ambaŭ manoj por subteni lian pezon.
Ni revenas al Ulanbatoro. Mi renkontas al la gastejo ricevo italan paron. Mi diras: "Saluton, vi estas tiel freneza kiel mi por veni en Mongolio en vintro"
Mi devas aĉeti ion por manĝi ĉi-vespere kaj morgaŭ vespere.. Mi trovas sekigitajn pastojn, tujan kafon, teon, sed neniu bonaspekta kolbaso.. Mi devas iri iomete malproksime por trovi vendejon vendanta pomoj, fromaĝon (importita) kaj ĉokolado .
Mi revenas al la gastejo, decidita al ne plu eliri hodiaŭ.