Dimanche 15 janvier 2017
Je me lève tranquille, mets à jour mon journal de voyage, et parts vers dix heures pour les grottes.*
Mais, d’abord, il me faut trouver de l’argent. A un distributeur, ma carte ne fonctionne pas : j’ai le message : « contactez votre banque ».Je pense pourtant ne pas m’être trompé en faisant le code, et surtout pas trois fois.
Il reste la solution du change. Apparemment, il faut trouver une « Bank of china ». Je la trouve, et change cent euros. Je crois que c’est mon dernier change : il me reste peu de jours avant le retour.
Je prends le bus pour les grottes. Comme je n’ai pas le compte juste, je ne paye pas. Le conducteur ne rend pas la monnaie : il faut mettre l’argent dans un tronc. Le prix est trois yuan (quarante centimes d’euro). Je comprendrai le système au retour.
Aux grottes, c’est gratuit pour les plus de soixante ans, sur présentation du passeport. Délicate attention.
Le site est immense, avec des temples en différents endroits. Je ne trouve pas les grottes. Je retourne à l’entrée. En discutant, j’obtiens un plan en chinois, et on me trace dessus le chemin pour les grottes.
Les statues sont souvent colossales, et certaines bien restaurées. Quant aux souvenirs, la mode des trucs magnétiques, à mettre sur le réfrigérateur, n’est pas arrivée jusqu’ici.
Je rentre par le même bus, cette fois en payant. Nous passons prés de fortifications rénovées, qui encerclent une bonne partie de la ville.
Je descends alors que des gens vendent des fruits dans la rue. J’achète des mandarines.
Ensuite je remarque, prés de l’auberge, à coté du restaurant international KMC, un restaurant chinois, à l’enseigne presque identique. J’y vais, et m’offre un vrai repas. Ce que je n’avais pas eu depuis au moins quarante-huit heures.
Et comme je suis encore un peu patraque, je rentre me reposer à l’auberge.

Dimanĉon la 15an de januaro 2017
Mi trankvile levi ĝas, skribas mia vojaĝado revuon, kaj foriras je la deka al la kavernoj. *
Sed unue mi devas trovi la monon. Al distribua maŝino, mia karto ne funkcias: mi ricevas la mesaĝon "Kontaktu vian banko" .Mi pensas, tamen neniam havis erariti pri la kodo, precipe ne trifoje.
Restas la interŝanĝo oficejo solvo. Unue,mi devas trovi "Banko de Ĉinio". Mi trovas kaj ŝanĝas cent eŭrojn. Mi pensas ke tio estus mia lasta ŝanĝo: Mi havas ankoraŭ malmulte da tagoj antaŭ reveni.
Mi prenas la buson al la kavernoj. Kiel mi ne havas la rajtan konton, mi ne pagas. La ŝoforo ne donas ŝanĝon: ni devas meti la monon en kofro. La prezo estas tri juanoj (kvardek centoj de e ŭro). Mi komprenos la sistemon kiam mi revenos.
Ĉe la kavernoj, ili estas senpage por homoj kiuj a ĝas pli ol sesdek jaroj, sur prezento de la pasporto. Bela tuŝo.
La ejo estas grandega, kun temploj en malsamaj lokoj. Mi ne povas trovi la kavernoj. Mi revenas al la enirejo. Per parolado, mi ricevas planon en Ĉinio, kaj oni desegnasi sur ĝi la vojon al la kavernoj.
La statuoj estas ofte grandega, kaj iuj bone restaŭrita. Koncerne memoraĵojn, modo de magneta materialo por surmeti la fridujo, ne alvenis . ĝis tie.
Mi revenas per la sama buso, ĉifoje mi pagas. Mi vidas renovigitaj fortikaĵoj ĉirkaŭanta multon da la urbo.
Mi foriras la buson en placo kie homoj vendas fruktojn sur la strato. Mi aĉetas mandarinojn.
Tiam mi rimarkas, proksime de la gastejo, apud la KMC internacia restoracio, ĉina restoracio kun la signo preskaŭ identaj. Mi iras kaj regalas min per kompletan manĝon. Mi ne havis tion ekde almenaŭ kvardek ok horoj.
Kaj kiel mi ankoraŭ malsanetas, mi reiras en la gastejo.