Dans la matinée, j’ai un doute : mon billet est-il est bien à l’heure de Moscou, ou à celle de Perm ?
Du coup je suis à la gare deux heures en avance. J’y suis rejoint par Vadim, une heure avant le départ, du train, et nous prenons un chocolat ensemble.
Dans le train, je partage mon semi-compartiment avec un jeune qui a déjà bu deux grandes boites de bière. Il se met à dormir, puis tombe de sa couchette sans se réveiller. Ensuite, il remonte à sa place et reprends ses esprits peu avant l’arrivée.
Sacha, un ami espérantiste, m’attend sur le quai, et m’emmène à une fête d’anniversaire des espérantistes locaux.
C’est bien agréable, l’ambiance est sympathique. Un jeune chante en espéranto et en russe, ensuite, nous faisons quelques pas de danse.
Vers 21 heures, on m’amène à mon auberge : surprise, ma réservation est pour demain. Je m’étais trompé. Enfin, il y a de la place.
Cette fois, je partage la chambre avec un autre homme. Un petit ennui , ils ne font pas l’enregistrement des étrangers aux autorités.

Matene, mi dubas: ĉu la tempo skribita sur mia bileto estas la Moskva tempo aux tiu el Perm? Do mi estas ĉe la stacio du horojn antauxtempe.
Vadim alvenas, unu horon antaŭ la foriro de la trajno, kaj ni trinkas ĉokoladon kune. En la trajno, mi estas en mian duon-kupeo kun juna viro, kiu jam trinkis du grandajn skatolojn da biero.
Li ekdormas, kaj poste falas el lia lito sen vekiĝi. Poste li resupreniras liteton kaj retrovas sian spiriton iomete antaŭ la alveno. Sacha, Esperanta amiko, atendas min sur la kajo, kaj gvidas min al naskiĝtagan feston de la lokaj Esperanto-klubanoj.
Tio estas agrabla, la etoso estas amika. Junulo, kantas en esperanto kaj en la rusa, kaj poste ni iom dancas.
Ĉirkaŭ 21 horoj, mi estas gvidita al mia gastejo: surprizo, mia rezervo estas por morgaŭ. Mi eraris. Fine, lito estas havebla. Ĉi tiu fojo Mi okupas la ĉambron kun alia viro.
Estas ankaŭ "Ne grava problemo": la gastejo ne plenumas enskribon de eksterlandanoj ĉe la aŭtoritatoj