J’ai obtenu hier un plan de la ville de la réceptionniste. Je parts très tôt, vers six heures, pour éviter la grosse chaleur.
Je commence par regarder un ancien caravansérail reconverti en centre commercial. Puis je continue par le quartier ancien de la ville, avec des maisons en bois, et des ruelles non goudronnées. Je passe prés d’un cimetière musulman dont les tombes, même celle datant de l’époque de l’URSS portent un croissant.
Je passe ensuite prés de la statue équestre de Salavat Ioulaev, héros bachkir, du XVIII ème siècle.
Ensuite, je fais une halte dans un parc. Les moustiques attaquent aussitôt, et je m’aperçois que ma bombe de produit anti-moustique ne fonctionne pas. Le gaz est parti, ou la pompe ne fonctionne plus. Je continue ma ballade, puis rentre à l’auberge vers onze heures.
Je prends un peu de repos, histoire de laisser passer le plus fort de la chaleur, puis ressors vers quinze heures. Je fais un longue pose dans le parc prés de l’auberge, puis fais des courses en prévision du repas du soir et des trente et une heures de train qui m’attendent.

Hieraŭ mi ricevis urbo mapo de la akceptistino. Mi forlasas tre frue, ĉirkaŭ la sesa horo por eviti varmego.
Mi komencas per rigardi malnovan caravanejon transformita en komerca centro. Poste, mi iras al la malnova parto de la urbo kun lignaj domoj kaj teraj stratoj. Mi pasas proksime de islama tombejo kun tomboj kun duonluno eĉ tiuj, kiuj datiĝas de la Sovetunio tempo. Poste mi iras proksime de la rajda statuo de Salavat Ioulaev, Baŝkira heroo de la dekoka jarcento.
Mi haltas en parko. Kuloj tuj atakas, kaj mi rimarkas ke mia kontraŭinsekto ŝpajilo ne funkcias. La gaso elirantis aŭ la pumpilo ne funkcias.
Mi daŭrigos mian promenon, kaj poste revenas al la gastejo je proksimume la dek-unua. Mi iom ripozas, por pasigi la plej forta varmo, kaj poste eliras denove ĉirkaŭ la dekkvin horon.
Mi restas longan tempon en la parko apud la gastejo, kaj poste butikumas preparante la vesperan manĝaĵon, kaj la tridek-unu horojn en trajno kiuj atendas min.