Dimanche 26 novembre 2017
Je pars comme d’habitude assez tôt, vers huit heures. Direction le temple Wat Dong Mien. En passant, je visite un marché. Je finis par arriver au temple.
Ensuite, je me dirige vers un autre temple, excentré par rapport au centre touristique : le Wat That Luang. J’ai un peu de mal à le trouver, mais il est vraiment imposant, avec un stupa couleur or.
Ensuite, je me laisse faire pour rentrer jusqu’au marché en tuk-tuk . Je bois un « shake « aux fruits du dragon, et rentre à l’auberge. Je mange une portion de nouilles déshydratées, et fais la sieste jusqu’à quinze heures.
Quand je ressors, direction le bord du Mekong, il fait encore très chaud. J’attends que la chaleur baisse devant un « shake » mangue.
Vers dix-sept heures, la promenade le long du Mékong s’éveille. Un marché de nuit déploie ses étalages. Je suis surpris par les prix : les vêtements entre un et quatre euros ; Les plus chers sont les jeans. Les montres coûtent trois euros.
Je regarde le coucher de soleil sur le Mékong et rentre à l’auberge.

Dimanĉo 26an de novembro 2017
Mi foriras kiel kutime sufiĉe frue ĉirkaŭ la oka horo. Al Wat Dong Mien-templo. Laŭ la vojo, mi vizitas bazaron Mi fine alvenas al la templo.
Poste mi direktiĝas al alia templo, ekstere de la turisma centro: Wat That Luang. Mi malfacilas trovas ĝin, sed ĝi vere imponas, kun ora stupo.
Tiam mi lasas min iri al la bazaro per tuk-tuk. Mi trinkas dragajn fruktojn « shake » kaj revenas al la gastejo. Mi manĝas platon de senhidritaj pastaĵoj, kaj dormetas ĝis la tria horo.posttagmeze.
Kiam mi eliras al la Mekonga Rivero, la gtemperaturo ankoraŭ estas tre varma. Mi atendas, ke la varmego malkreskas antaŭ mango suko.
Ĉirkaŭ la kvina horo, la promenado laŭ la Mekongo vekiĝas. Nokta merkato preparas siajn bodojn. Mi estas surprizita pri la prezoj: vesto inter unu kaj kvar eŭroj; La plej multekosta estas la jeans. La brakhorloĝoj kostas tri eŭrojn.
Mi rigardas la sunsubiron sur la Mekongon kaj revenas al la gastejo.