J’ai commencé le voyage dans un wagon plein de militaires. Comme la destination finale du train est Grozny, je pensais qu’ils y allaient. En fait, ils sont descendus avec leur matériel après trois heures de trajet.
Le reste du trajet a été calme. Le wagon était presque vide. La responsable m’a réveillé à cinq heures en me faisant signe que c’était l’heure d’aller se laver.
A 05h30, je débarque à Astrakhan. J’ai du mal à m’orienter dans la gare, mais il y a des douches, et j’en profite. Nous sommes déjà au sud : les gens sont bruns avec la peau foncée. J’en vois un avec un bonnet d’Astrakhan. Les toilettes sont à la turque, sans papier, mais avec de l’eau.
Un mot manquait à mon vocabulaire russe : la consigne à bagage. Maintenant jz sais que c’est KAMERA.
Je me sers de la boussole pour trouver la direction du centre et prends un trolleybus. J’arrive au kremlin. Il est tout illuminé. C’est superbe.
Comme il est un peu tôt pour le visiter, je parts à la recherche du marché aux poissons. Je prends un petit déjeuner dans un « Mac Donald »: c’est tout ce qu’il y a d’ouvert. Ensuite je me ballade entre les immeubles, et finis par trouver le marché aux poissons.
Je suis surpris : on n’y vend pas de poisson frais, mais seulement du poisson séché. Je prends une photo. Quand je dis que je suis français, un client m’accoste, me récite quelques phrases venant surement d’une chanson, en français. Ensuite il me dits qu’il est ouzbek et communiste, et me comprendre d’un geste de la main, qu’ils se sont fait enculer (c’est du moins mon interprétation).
Je retourne au kremlin et vois encore des églises. Ensuite, je visite un musée avec des animaux du delta de la Volga, minéralisés, des fossiles, des costumes, etc.
Je mange dans un petit restaurant « pic nic » le menu est uniquement en russe : je choisis la première soupe et la première salade. Ensuite, pour les gâteaux, ils sont en vitrine, c’est plus facile.
Je fais un passage Kazanskaïa : je compte quatre mosquées dans la même rue. Il y a aussi un café de l’URSS. La rue et les maisons sont en mauvais état. Des plaques d’égout manquent. Il y a des trous dans le goudron.
Je rentre à la gare avec quelques difficultés. Le trolleybus no 1, qui y va, ne daigne pas s’arrêter. Sans doute, je ne suis pas au bon endroit. Je prends un minibus marqué BOKZAL (gare), et arrive sans encombre.
J’achète un beignet à une grand-mère à l’entrée de la gare. Il est fourré aux choux, c’est inattendu.

Mi komencas la vojaĝon en vagono plena de soldatoj. Kiel la fina destino de la trajno estas Grozny, mi opinias ke ili iras tie. Fakte , ili forlasas la trajnon kun siaj aferoj post nur tri horoj.
La resto de la veturo estas trankvila . La vagono estas preskaŭ malplena. La dungito vekas min je la kvina horo montranta al mi, ke estas la tempo de laviĝi.
Je la 5:30 , mi alvenas en Astrakhan . Trovi mian vojon en la stacidomo estas malfacile por mi, sed estas duŝoj, kaj mi uzas unu el ili. Ni estas jam en la sudo : homoj havas nigrajn harojn kaj malhela haŭto. Mi vidas unu kun ĉapelo de Astrakhan. La necesejoj estas turkaj stiloj, sen papero , sed kun akvo .
Unu vorto mankas en mia rusa vortprovizo : pakaĵo stokado. Fine, mi scias ke estas Kamera .
Mi uzas mian kompason por trovi la direkto al la centro de la urbo, kaj prenas troleobuso . Mi alvenas al la Kremlo . Tie ĉiu estas ilumunita. Estas belega.
Konsiderante , ke estas tro frue por viziti , mi iras serĉanta la fiŝmerkaton . Mi matenmanĝas en "Mac Donald " . Nur tiu estas malfermita . Poste, mi iradas inter konstruaĵoj , kaj fine trovas la fiŝmerkaton.
Surprize : ili ne vendas freŝajn fiŝojn , sed nur sekigitaj fiŝoj . Mi fotas. Kiam mi diras ke mi estas franciano , kliento venas al mi : Li recitas kelkaj frazoj originitaj versajne el franca kanto. Tiam li diras al mi ke li estas uzbeko, komunisto kaj faras min kompreni , per gesto de la mano,ke ili estis enpostaĵatoj (almenaŭ tio estas mia kompreneco) .
Mi revenas al la Kremlo kaj vidas preĝejoj. Tiam mi vizitas muzeon kun mineralizadaj bestoj el la Volgo delto, fosilioj , kostumoj, ktp .
Mi manĝas en malgranda restoracio nomata " pikniko ". La menuo estas nur en la rusa: mi elektas en la listo la unuan supon kaj unuan salaton. Poste, por kukoj , ili estas en montrofenestro. Estas pli facile.
Mi paŝas laŭ Kazanskaya (strato de Kazan) . Mi nombras kvar moskeoj en la sama strato. Tie estas ankaŭ kafejo de Sovetunio. La stratoj kaj domoj estas en malbona kondiĉo. Kloakoj truoj en la strato estas malfermitaj, sen fermoplatoj. Estas truoj en la gudro.
Mi reiras al la stacio kun iuj malfacilaĵoj. La trolebuso numero 1, kiu supozeble iras tien, ne haltas. Verŝajne mi ne estas en la ĝusta haltejo. Mi prenas minibuson markita BOKZAL (stacidomo) kaj alvenas sekure .
Mi aĉetas benjetoj el avino ĉe la enirejo de la stacidomo. Ĝi estas plenigita kun brasiko, ĉi tiu estas neatendita