L’auberge était presque vide. J’ai donc profité d’une chambre pour moi seul.
Après le petit déjeuner, je repars pour la vieille ville avec l’intention de visiter la musée des joyaux de la couronne de Saxe. La visite est à onze heures, des gens attendent devant un guichet fermé, et il est seulement dix heures. J’en déduis qu’il va falloir attendre une heure. Je change mon programme, et opte pour un grand tour de ville en autobus à deux étages. Ça coûte vingt euros, mais je suis à l’abri, et profite d’un commentaire en français par des écouteurs. Le bus nous emmène assez loin du centre-ville. Il y a des bateaux, des villas magnifiques, des châteaux et la vallée de l’Elbe.
Je suis de retour à midi dans la vieille ville, à midi trente à l’auberge, et à treize heures à la gare.
Je mange une saucisse du Rhin avec du choux et de la pomme de terre, avec une bière, en face de la gare, puis j’attends le train.
Encore une fois, il est très confortable, et je n’ai personne à côté de moi.
Il s’arrête à Leipzig, Erfurt, puis Frankfort sur la Main. Là, changement de train pour Paris-est, cette fois j’ai quelqu’un à côté de moi.
A Sarrebruck, il faut de nouveau changer de train, ce qui n’était pas prévu initialement. Je me retrouve dans un TGV, moins confortable, avec seulement des emplacements pour les bagages en début et en fin de wagon. Par contre, il roule à trois cents km/h. j’arrive à la gare de l’est vers vingt-trois heures.

La gastejo estis preskaŭ malplena. Do, mi profitis de la ĉambro por mi sole.
Post la matenmanĝo, mi foriras denove al malnova urbo. Mi intencas viziti la muzeon de la juveloj de la saksia krono. La vizito estas je la dek unu horo. Homoj atendas fronte al fermita biletejo, kaj estas nur la deka. Mi konkludas ke mi devos atendi unu horo. Mi ŝanĝas mian programon, kaj elektas promenado ĉirkaŭ la urbo en du etaĝa buso . Tio costas du-dek eŭrojn, sed mi estas ŝirmiti kaj aŭskultas komenton en francia lingvo , per orelumoj. La buso forkundikas nin relative malproksime de la centro de la urbo. Ni vidas boatojn, belegajn domojn, kastelojn, kaj la valon de la Elbo.
Ni revenas je la dek dua en la malnova urbo. Mi estas je la dek dua kaj duono en la gastejo, kaj je la dek tria en la stacidomo.
Mi manĝas unu kolbaso de Rejno, brasikaĵo kaj terpomoj, kun biero, fronte de la stacidomo, kaj poste atendas la trajnon.
Unu fojo pli, ĝis estas konforta, kaj neniu sidas flanke de mi.
Ĝi haltas en Leipzig, Erfurt, kaj poste Frankfurt Am Main. Tie, ni devas Ŝanĝi de trajno al Paris-Eesto, nun , iu sidas flanke de mi.
En Sarrebruck, ni devas ŝangis de trajno denove. Ni estis antaŭvidita. Mi retrovas min en francia trajno « TGV » (tre rapida trajno). Ĝi estas malpli konforta. Lokoj por bagaĝoj troviĝas nun en ekstremoj de la vagono, sed trajno veturas po tri centoj km hore.
Mi alvenas en Parizo je la du-dek tri, nokte.