Je parts de l’auberge par la métro, sans encombre. Je suis encore une fois bien en avance à la gare routière. Le bus « Ecoline » parts à neuf heures quarante et prends en route des passagers. Le paysage est souvent enneigé. Le pays semble en phase d’expansion : beaucoup de chantiers de construction.
J’ai un moment de stress à la frontière : le policier met mon passeport de côté et fait passer les autres. Quand tout le monde est passé, il s’occupe de mon passeport puis me le rend.
Nous avons droit à du cinéma dans l’autocar. Il est confortable, mais il y a peu d’arrêt pour se dégourdir les jambes.
Après onze heures, nous arrivons à Varsovie.
A l’arrivée à Varsovie, il nous laisse à la gare de Varsovie-Zachodnia, et j’ai réservé un hotel à côté de la gare de Varsovie Centralna. Il me faut d’abord trouve la gare de chemin de fer de Zachodnia. Heureusement, quelqu’un m’aide et me montre un passage souterrain très discret, qui y mène.
Ensuite, il faut acheter un billet pour la gare de Centralna, ou plutôt la gare de Warszawa Srodmiescie, qui se trouve à côté (sans doute une gare pour train de banlieue). Encore une fois, un jeune m’aide en m’indiquant quand je dois descendre. Sans l’aide de ces gens, j’aurais galéré beaucoup plus.
Après il faut trouver l’auberge, j’y arrive, bien que le petit plan imprimé avec la réservation soit assez mauvais. J’ai un lit dans une chambre mixte de quatre, dont une jeune asiatique.
Je ressors manger. Je ne vais pas loin, et mange des tagliatelles, un gâteau, un Pepsi-Cola, et de l’eau pour 63 zlotys (21 euros).
Mi foriras el gastejo per la metro, sen problemo. Ankoraŭ, mi tre antaŭas al busa stacidomo. Mi povas trinki kafon. La buso « Ecoline » foriras je la naŭ kaj kvardek minutoj, kaj prenas vojanĝantoj sur la vojo. La pajzaĝo estas ofte sub nejĝo. La lando ŝajnas en ekspancia fazo : mi vidas multaj kontruejoj.
Mi timas dum momento al linio : la policisto metas mian pasaporton aparte, kaj kontrolas la aliajn homojn. Kiam ciuj estas kontrolitaj : li okupiĝas pri mia pasaporto, kaj redonas gin al mi.
En la buso, ni povas regardi filmon. La buso estas konforta, sed estas malmulte da haltoj por senrigidigi la krurojn.
Post dek unu horoj, mi alvenas en Varsovion.
Al alveno, la buso lasas nin al la stacidomo Warszawa- Zachodnia, kaj mi rezervis en unu gastejo apud la stacidomo Warszawa-Centralna. Mi devas unue trovi la trajna stacidomo de Zachodnia.
Feliĉe, iu helpas min, kaj montras al mi tre diskretan subteran pasaĝon per kiu min povas iri tie.
Poste mi devas aĉeti bileton por la stacidomo Warszawa-Centralna, aŭ fakte la stacidomo Warszawa Srodmiescie, kiu troviĝas apud (versajne unu stacidomo por ĉirkaŭurbaj trajnoj.). denove, unu junulo helpas min, montranta kiam mi devas eliri la trajnon. Sen la helpo de tiuj homoj, mi multe pli malfacile estus alvenita.
Poste mi devas trovi la gastejon, mi sukcesas, kvankvan la mapo presita kun la reservado estas malboneta. Mi havas liton en gea kvar litoj ĉambro. Tie jam loĝas aziaulinon.
Mi foriras por manĝi. Mi ne iras malproksime, kaj manĝas rimenpastaĵojn, kukon, unu Pepsi-Kola kaj akvon, por sesdek tri zlotoj (dudek unu eŭroj)