Aujourd’hui, visite des musées : je commence par celui de la peinture estonienne. J’y vais à pied, parce qu’il n’ouvre qu’à onze heures, et cela me permet de voir un peu l’extérieur de la vieille ville.
Je passe près du bord de mer, et m’y assied un moment, en regardant passer les bateaux pour Helsinki.
Le musée se trouve dans un beau parc, à côté d’un ancien palais de Pierre Le Grand. Il y a deux musée : celui de la peinture étrangère, dans le palais, et celui de la peinture estonienne, dans un nouveau bâtiment. Je me contente du second. Il comporte deux étages, un pour la peinture d’avant 1945, et un autre pour la peinture d’après 1945. On y voit un portrait de Staline, et des œuvres du style réalisme socialiste. J’en photographie quelques-unes. Je n’ai entendu parler de ces peintres.
Je rentre en bus. Normalement quand on n’a pas de billet, on peut faire passer les pièces à la conductrice par un espèce de tiroir. Elle me renvoie les pièces avec rage. Des allemands ont le même problème. L’un d’eux fait le commentaire « c’est un mauvais jour ». Conclusion, je ramasse mes pièces et ne paye pas.
Je mange une soupe et un gâteau en terrasse, pour cinq euros, et me dirige vers le musée des occupations.
L’histoire des occupations de l’Estonie est racontée par des interviews de témoins, en anglais, sur des écrans de télévision. Cela devient vite fatiguant à suivre. Il y a aussi une cabane d « des frères de la forêts » (maquis ayant perdurés jusqu’en 1980, date de la disparition du dernier homme. Il y a aussi des placards, dans lesquels les hommes du KGB enfermaient leurs prisonniers plusieurs jours. Ces derniers manquaient cruellement d’air pour respirer.
Je visite ensuite un petit musée de l’histoire de l’Estonie. On y parle beaucoup des guildes, des regroupements de marchands, jusqu’au 18ème siècle. Au sous-sol, se trouvent le statues en disgrâce dont certaines de dirigeants du Parti Communiste Estonien, dont on suppose qu’ils ont été liquidés lors des grandes purges de Staline vers 1936, alors qu’ils se trouvaient en URSS.
Je fais quelques courses : tomates, fromage, pain, oranges, eau, pour cinq euros.
Je rentre à l’hôtel vers dix-huit heures. Je suis fatigué.
Demain, je prends le bateau pour la Finlande.

Hodiaŭ, vizito de muzeoj: Mi komencas por unu pri la estona pentrarto. Mi iras piede, ĉar ĝi malfermas je la dek-unua, kaj tio permesas min vidi ion ekster la malnova urbo.
Mi pasas apud la maro, kaj mi sidas tie dum momento, rigardante la ŝipojn irantaj Helsinkon.
La muzeo situas en belega parko, apud iama palaco de Petro la Granda. Estas du muzeoj: la fremdaj pentrarton en la palaco, kaj la estonia pentrarto en nova konstruaĵo. La dua sufiĉas al mi. Ĝi havas du etaĝojn: unu por pentrarto antaŭ 1945, kaj la alia por pentrarto post 1945. Ĝi eĉ montras la verkojn de socialisma realismo stilo kaj eĉ portreton de Stalino. Mi foti kelkajn. Mi neniam aŭdis pri tiuj artistoj.
Mi revenas buse. Kutime, kiam oni ne havas bileton, oni povas aĉeti ĝin al la ŝoforo per doni monerojn tra ia kesto. Ŝi resendas al mi la monerojn kolere. Germanaj havas la saman problemon. Unu el ili faras la komenton "hodiaŭ estas malbona tago." Fine, mi reprenas miajn monerojn kaj ne pagas.
Mi manĝas supon kaj kukon sur teraso por kvin eŭroj, kaj iras viziti de la Muzeon de okupoj.
La historio de la okupacio de Estonio estas rakontita per intervjuoj per atestantoj, en la angla, sur ekranoj de televido. Segvo rapide lacas min. Estas ankaŭ kajuto de "fratoj de la arbaro" (partizanoj kontraŭ la komunista-sovieta regimo). La lasta frato de la arbaro malaperis en 1980. Ankaŭ estas ŝrankoj, kie homoj KGB metis siaj malliberuloj dum pluraj tagoj. Ili ege mankis aero por spiri.
Mi ankaŭ vizitas malgrandan muzeon de la historio de Estonio. Estas multaj informojn pri gildoj : grupoj de komercistoj ĝis la 18a jarcento. En la kelo, estas la malfavoraj statuoj. Inter ili, iuj estroj de la Estonia Komunisma Partio, kiuj kredeble estis mortigitaj dum la purigoj de Stalino ĉirkaŭ 1936 kiam ili estis ekziligitaj en la SovetUnio.
Mi faras kelkajn aĉetojn: tomatojn, fromaĝon, panon, oranĝojn, akvon por kvin eŭroj.
Mi revenis al la hotelo ĉirkaŭ je la dek ok. Mi estas laca.
Morgaŭ, mi boatos Finnlandon.

pour voir les images en plus grand, cliquez sur celles-ci
pour revenir au texte, cliquer sur la flèche page précédente en haut à gauche
le retour peux prendre plusieurs secondes
por vidi la imaĝojn pli grande, kliku sur tiuj ĉi
por reveni al teksto, click sur la sago: pasintan paĝon, supre maldekstre
la reveno povos daurigi plurajn sekondojn