Une fois installé dans le train, j’ai bien dormi. Vers neuf heures heure de Moscou, onze heures, heure locale, nous arrivons en gare. Le train est trop long pour le quai : le dernier wagon est en dehors, il faut descendre sur la voie. Une femme tombe.
Ensuite, je ne trouve pas Vadim , l’espérantiste qui devait venir à la gare. Je descend l’avevue lénina à la recherche de l’auberge. L’avenue est très longue, je dépasse le numéro, reviens en arrière, et arrive à l’auberge en même temps que Vadim, qui m’a manqué à la gare.
Nous nous donnons rendez-vous à cinq heures de l’après-midi (heure locale), et je suis installé seul dans un dortoir de six lits.
Après une bonne douche, je ressors, et passe à l’hôtel Oural, un hôtel de luxe, consulter mes messages internet. Je tente de résoudre mon dernier problème au sujet de mes billets de train en Ouzbékistan. J’arrive avec difficulté à obtenir un scan de l’autorisation de débit de carte de crédit qi’ils me demandent de signer, mais je ne parviens pas à l’envoyer. Quand je clique sur « répondre à l’expéditeur », il ne se passe plus rien.
Je suis un circuit touristique matérialisé par une ligne verte peinte sur le sol. Je vois un église dans laquelle en 1920 se réunissait un club nommé « espéro » qui pratiquait l’espéranto. Je visite ensuite un musée avec de belles peintures, et des statuettes de bois. Je rentre à l’auberge.
A l’heure prévue, Vadim est devant l’auberge. Nous repartons ensemble. Il m’emméne en banlieue visiter un musée attenant à une ancienne usine d’armement. Il y a toute sorte de canons et de fusées datant de 1860 à 1970.
Je rentre en tramway et mange une spécialité locale dans un restaurant voisin de l’auberge. Ce sont des espèce de raviolis avec de la viande à l’intérieur.
Demain, comme le camp ex-goulag PERM-36 est fermé à la visite « pour reconstruction » ou suite à un problème entre la direction et la municipalité, je vais aller visiter des grottes. Vadim m’a tout préparé, il a même acheté le billet de train.

Unufoje instalita en la trajno, mi bone dormis. Je apud la naŭa Moskva tempo, dekunua loka tempo, ni alvenas al la stacidomo de Perm. La trajno estas tro longa por la kajo: la lasta vagono estas ekstere, ni devas iri malsupren sur la trakto. Virino falas.
Kie mi ne trovas Vadim, la Esperanto-ulo kiu supozeble venis al la stacio. Mi iras laŭ la Lenina avenuo serĉante la junulargastejo. La avenuo estas tre longa, mi preterpasas la nombro, kaj poste revenas, kaj fine alvenas al la gastejo en la sama tempo ol Vadim, kiu maltrafis min al la stacidomo.
Ni planas renkonti denove je la kvina horo posttagmeze (loka tempo). Mi loĝas sole en ses litoj dormoĉambro.
Post bona duŝo, mi foriras el la gastejo, kaj iras al Ural hotelo, luksa hotelo, por legi mian interretaj mesaĝoj. Mi provas solvi mian lastan problemon pri mia trajno biletoj en Uzbekio. Mi sukcesas kun malfacilaĵoj akiri scanon de la debeto kreditkarto rajtigon ke ili demandas min subskribi, sed mi ne povas sendi ĝin. Kiam mi klakas sur "respondi al sendanto", nenio alvenas.
Mi sekvas turisman itineron materiigita per verda lineo pentrita sur la grundo. Mi vidas preĝejon kie en 1920 renkontiĝis klubo nomita «Espero», kiu praktikis Esperanton. Mi poste vizitas muzeon kun belaj pentraĵoj kaj statuoj en ligno. Mi revenas al la gastejo.
Je la decidita tempo, Vadim estas antaŭ la gastejo. Ni eliras kune. Li gvidas min viziti muzeon apud antaŭa fabriko de armiloj. Tie estas ĉiuj specoj de kanonoj kaj raketoj el 1860 al 1970.
Mi revenas per tramo kaj manĝas loka kuirajo en restoracio proksime de la gastejo : speco de raviolo kun viando interne.
Morgaŭ, kiel la antaŭa gulagmaliberejo Perm-36 estas fermita "por rekonstruo", aŭ pro problemo inter la muzeoestroj kaj la urbestro , mi iros viziti la kavernojn de Koungour. Vadim pretigis ĉion por mi. Li eĉ aĉetis la trajnbileton.

En 1920, le club « Espero » siègeait ici. Les enthousiastes du langage universel esperanto rêvaient d’une alliance fraternelle entre les prolétaires de tous les pays.

En 1920, la klubo « Espero » renkontiĝis tie. La entuziasmuloj pri la universala lingvo revis por fraterna interligo inter la proletoj de ciuj landoj.