Lundi 2 janvier 2017
J’arrive à Krasnoïarsk vers quatorze heures. Personne ne m’attend. Je patiente un peu sur le quai puis me dirige vers l’espace salle d’attente de la gare. Là, j’appelle Andreï, l’espérantiste de Krasnoïarsk qui se trouve à la rencontre de Novossibirsk. Il me donne un numéro de contact à Krasnoïarsk. J’appelle, et trois espérantistes arrivent dans les minutes qui suivent.
Ils m’emmènent en voiture au siège de l’association d’espéranto de Krasnoïarsk. Là après un petit repas, l’un d’eux, Vladimir, m’emmène voir l’Ienisseï, à partir du campus universitaire , situé sur une hauteur.
Nous nous enfonçons dans la neige presque jusqu’aux genoux pour accéder au point de vue. L’Ienisseï n’est pas gelé en raison d’un barrage en amont qui brasse l’eau.
Nous discutons des logements initiés par Khrouchtchev : des immeubles de cinq étages. , qui ont assez mal vieilli, mais dans lesquels les gens étaient très heureux de s’installer, après avoir vécu dans des cabanes diverses. Dans les logement étudiants, les jeunes seraient quatre par chambre.
Nous rentrons au club d’espéranto, et plusieurs adhérents du club passent nous voir. Vers dix-sept heures locales, je m’écroule de sommeil. Nous prenons rendez-vous pour demain à neuf heures.

Lundon la 2an de januaro 2017
Mi alvenas en Krasnoyarsk je la dek kvara horoj . Neniu atendas min. Mi atendas iom sur la kajo kaj poste iras al la atendejo loko de la stacidomo. Tie mi vokas Andrei, la Esperantisto el Krasnoyarsk, kiu estas al la renkonto en Novosibirsk. Li donas al mi kontakto numeron en Krasnoyarsk. Mi vokas, kaj tri esperantistoj alvenas kelkajn minutojn poste.
Ili veturas min al la sidejo de la Esperanto Asocio de Krasnoyarsk. Tie post mangi , unu el ili, Vladimir, gvidas min al vidpunkto super la Yenisei, ĉe la akedemia urbeto, lokita sur monteto.
Ni enprofundigi en la neĝo preskaŭ ĝis la genuoj por aliri al la vidpunkto. La Yenisei ne estas glaciiĝinta pro digo kontraŭflue kiu miksas la akvon.
Ni diskutas pri domegoj kontruitaj ekde Ĥruŝĉov: kvin etaĝoj domegoj. kiuj ne bone maljuniĝis , sed kie la homoj estis tre feliĉaj ekloĝi post vivi en diversaj kabanoj. En studentaj loĝejoj, junuloj estus kvar en ĉambro.
Ni revenas al la Esperanto klubo, kaj pluraj membroj de la klubo venas vidi nin. Je la dek sepa horo (loka tempo), mi tre bezonas dormi.. Ni rendevuas por morgaŭ je la naŭa matene.