Vendredi 6 janvier 2017
Je parts à six heures trente du matin de l’auberge, après avoir rendu ma clef et récupéré ma caution.
J’ai demandé un taxi par l’auberge. Le chauffeur a peut être l’intention de me faire payer plus que le prix, car il prend un itinéraire rallongé. Nous finissons par arriver à la gare, et je paye le prix donné par l’auberge, arrondi un peu plus haut.
Pas de problème pour monter dans le train Novossibirsk-Vladivostok. Je suis du bon coté, e t peux admirer le lac Baïkal. Il est un peu gelé à l’approche d’Oulan Oude.
A Oulan Oude, je sors de la gare et tente de trouver l’auberge d’après mon plan. Je ne m’y retrouve pas. Finalement je demande à un jeune, qui m’explique en anglais qu’il faut traverser les voies de chemin de fer sur une passerelle. Je suis du mauvais coté de la voie ferrée.
Je fais demi-tour, recherche la passerelle, puis le centre-ville, connu pour sa tête de Lénine de sept mètres de haut. Je finis par trouver. L’auberge est à coté.
Je profite du fait que je reste deux jours pour faire une lessive. Je suis seul dans la chambre. Il y a aussi à l’auberge une française dans mon âge, qui téléphone à sa banque, sa carte de crédit posant un problème. Elle craint de na pas pouvoir acheter son biller d’avion de retour, et de dépasser la durée de son visa.
Je sorts voir la ville : des restaurants, des agences de voyage, des statues en glace, des amusements pour les enfants.
Nous sommes en Bouriatie : beaucoup de visages sont de type asiatique.
Je repasse à l’auberge : la dame a réussi à tirer de l’argent avec sa carte, et à acheter un billet d’avion en payant en liquide.
Dans la soirée, je mange pour 150 roubles (3 euros) une soupe, deux gros raviolis à la viande, et un verre de sirop de fruit.

Vendredon la 6an de Januaro 2017
Mi foriras el la gastejo je la sesa kaj tridek minutoj matene. Mi redonis mian ŝlosilon kaj reakiris mian mongarantion.
Mi demandis taksion al la gastejo. La ŝoforo povus esti plananta demandi al mi pli ol la prezo ĉar li prenas plilongan vojon. Ni fine alvenas al la stacidomo, kaj mi pagas la prezon diritaj el la gastejo, rondigita iom pli alta.
Neniu problemo por atingi la Novosibirsk-Vladivostok trajno. Mi estas en la bona flanko, kaj povas vidi la Lago Bajkalo. Estas iom frosta alproksimigintede Ulan Ude.
En Ulan Ude, mi foriras el la stacidomo kaj provas trovi la gastejo per mia plano. Mi ne trovas. Fine mi demandas al junulo, kio klarigas en la angla ke mi devas transiri la fervojo sur ponto. Mi estas sur la malĝusta flanko de la trakoj.
Volteo, serĉi la ponto kaj la urbo centro, konata pro ĝia Lenin kapo sep metrojn alta. Mi finfine trovas. La gastejo estas proksime.
Mi profitas de la fakto ke mi restos du tagojn por lesivi miajn malpurajn vestajojn. Mi estas sola en la ĉambro. Estas ankaŭ francino de mia aĝo, kiu telefonas al ŝia banko. Ŝi havas kreditkarto problemon. Ŝi timas ne povi aĉeti sian revenon flugo Billeton kaj resti en rusio pli of sia vizo.
Mi vizitas la urbo centron: restoracioj, vojaĝoj agentejoj, glacio statuoj, amuzoj por infanoj.
Ni estas en Burjatio: multaj viza ĝoj estas azia tipoj.
Mi reiras al la gastejo: la sinjorino sukcesis havi monon kun ŝia karto kaj a ĉetis flugbileton pagante en kontantmono.
Dum la vespero, mi manĝas per 150 rubloj (€ 3) supo, du grandaj ravioloj kun viando, kaj glaso da frukto siropo.