Lundi 20 novembre 2018
J’émerge à 7h30, et après toilette et le petit déjeuner de l’hôtel consistant en du café au lait, un œuf dur, et des « french toast » (pain perdu sans sucre). Je dépose mes valeurs à la réception. C’est compliqué, mais je finis par me faire comprendre.
Ensuite ; je trouve immédiatement le consulat du Laos et obtiens mon visa en dix minutes.
Il me reste à trouver la gare routière numéro 1. Je demande à un chinois : il me fait assoir à l’arrière de son scooter, et m’amène à une petite gare routière, qui n’est pas celle que je cherche.
J’y vais à pied, en passant un pont sur le Mékong. A l’arrivée, j’obtiens immédiatement mon billet pour Luang Manta, au Laos : 118 yuans (16 euros).
Ensuite, je vais à pied au parc des plantes et fleurs tropicales. Je ne paye pas l’entrée car c’est gratuit pour les plus de soixante-dix ans (presque). Le parc est superbe. J’y vois des hévéas, avec le dispositif de récupération de la sève qui sert à faire du caoutchouc.
Ensuite, il commence à faire très chaud. Je prends le bus no 2, et me retrouve à la gare routière. J’en prends un autre, le no 6, qui passe en face du consulat du Laos, tout prés de mon hôtel, mais j’omets de descendre, il fait une boucle, et repars dans l’autre direction.
J’en suis quitte pour un peu de marche à pied. J’achète des fruits (oranges, pommes, bananes), c’est tout ce dont j’ai envie par cette chaleur.
Je rentre, et trouve la porte de ma chambre ouverte, et mon casier ouvert : peut être avais-je oublié de le fermer avec mon cadenas en partant ? En tout cas, il ne me manque rien. La chambre a été faite, donc quelqu’un y a circulé ;
Vers 15h30, on frappe : c’est un couple de jeunes français qui veut m’emprunter mon guide du Routard sur le Laos ; Je le leur prête, en leur disant de me le rapporter vers vingt heures. Ils prennent aussi le bus demain pour Luang Manta.
Comme il fait très chaud, j’ai mis mon linge à sécher à l’extérieur.
Je ressors dans l’après-midi voir la station touristique autour de l’auberge. J’y vois une grande pagode récente et beaucoup de restaurants et de boutiques de souvenirs.
Dans la soirée, les français me rapportent mon guide de voyage.

Lundo 20an de novembro 2018
Mi vekiĝas je 7:30, kaj post laviĝo kaj matenmanĝo en la hotelo, konsistanta el kafo kun lakto, boligita ovo, kaj "franca toasto" (fritaj ŝmirpanoj post meti en ovoj sen sukero). Mi konfidas miajn valorojn ĉe la ricevejo. Estas komplika, sed ili fine komprenas min.
Poste Mi tuj trovas la konsulejon de Laoso kaj ricevas mian vizon post dek minutoj.
Mi ankoraŭ devas trovi bus-stacion-numeron 1. Mi demandas al pasanta ĉinon: li faras min sidi malantaŭe de lia motorciklo, kaj kondukas min al malgranda busstacio, kiu ne estas tiu, kiun mi serĉas.
Mi piediras, transirante ponton sur la Mekongon.Jela alveno al stacidomo, mi tuj ricevas mian bileton por Luang Manta, en Laoso: 118 juanoj (16 eŭroj).
Poste mi marŝas al la parko de tropikaj plantoj kaj floroj. Mi ne pagas la eniron ĉar ĝi estas senpaga por pli ol sepdek (preskaŭ). La parko estas mirinda. Mi vidas kaŭĉukajn arbojn, kun la receptaklo de la sevo, kun kio kaŭĉuko estas farita.
Poste, la vetero varmigas. Mi prenas buson no 2, ĝi veturas min al la busa stacio. Mi prenas alian, n. 6, kiu preterpasas la Konsulejon de Laoso, proksime de mia hotelo, sed mi ne malsupreniras, ĝi faras buklon, kaj iras al la alia direkto.
Mi foriras. Mi devas marŝi iomete. Mi aĉetas fruktojn (oranĝojn, pomojn, bananojn), tio estas ĉio, kion mi volas per ĉi tiu varmo.
Mi reiras, kaj trovas la pordon de mia ĉambro malfermita, kaj mia ŝranko malfermita ankaŭ: eble mi forgesi fermi ĝin per mia pendseruro kiam mi eliris? Ĉiuokaze, nenio maltrafas. La ĉambro estis farita, do iu cirkulis tie;
Ĉirkaŭ 15:30, iu frapas al la pordo: estas juna franca paro kiu volas pruntepreni mian gvidlibro pri Laoso; Mi konfidas ĝin al ili, dirante, ke ili redonu ĝin al mi je ĉirkaŭ la oka horo. Ili ankaŭ prenos la buson por Luang Manta.
Kiel estas varmega, mi metis mian lesivon por sekigi eksteren.
Mi foriras dum la vespero min por vidi la turisman urbon ĉirkaŭ la loĝejon. Mi vidas grandan novan pagodon kaj multajn restoraciojn kaj memorajn butikojn.
En la vespero, la franca paro redenas min mian gvidlibro.

Le jardin tropical pour les fleurs et les plantes de Xishuangbanna d’une surface de 120 hectares, est situé à Jinghong, dans la province du Yunnan. Il constitue une base nationale pour les sciences de l’éducation et un lieu de toute beauté. Il a été approuvé comme base nationale des études pratiques par la fondation nationale des sciences.
Au cours des soixante dernières années, prés de 1000 graines d’espèces tropicales ont été collectées et conservées dans le jardin, où il ya un dépôt de graines d’hévéas et de macadamias.
A partir de ces échantillons, plusieurs générations de chercheurs ont mené à bien plus de 500 projets de recherche avec des résultats remarquables. Ils ont fourni un important support technique à l’industrie ?
Ce jardin est multifonction : la recherche scientifique, la diffusion de la science, la promenade et les loisirs. En avril 1961, le premier ministre Chou En Lai y a rencontré les chercheurs, et rencontré mr Nu, premier ministres de Birmanie.
En mars 1985, un monument à chou En Lai y a été érigé pour les générations futures.
Beaucoup de dirigeants du Parti communiste et de l’Etat ont visité ce parc : Zou Enlai, Wang Zhen, Chen Yi, Jiang Zemin, Qiao Shi,Li Peng, Li Ruhuan, Wu Bangguo, Hu Jintao, Xi Jinping, etc.
En vous promenant dans ce jardin, vous pouvez, non seulement venir prés de fleurs et arbres exotiques, comprendre le monde de s plantes tropicales, mais aussi vous réjouir de magnifiques scènes tropicales, et comprendre l’harmonie entre l’homme et la nature

La tropika ĝardeno por floroj kaj plantoj Xishuangbanna , 120 hektaroj, situas en Jinghong, Yunnan provinco. Ĝi estas nacia bazo por la sciencoj de edukado kaj loko de beleco. Ĝi estis aprobita kiel nacia bazo por praktikaj studoj de la Nationala Scienco Fondo.
Dum la lastaj sesdek jaroj, preskaŭ 1000 semojn de tropikaj specioj estis kolektitaj kaj konservitaj en la ĝardeno, kie estas deponejo de semoj de kaŭĉuko arbo kaj Makadamio.
De ĉi tiuj specimenoj, pluraj generacioj de scientistoj realigis pli ol 500 projektojn kun bonaj rezultoj. Ili provizis gravan teknikan subtenon al la industrio.
Ĉi tiu ĝardeno estas multifuncionala: scienca esplorado, disvastigo de scienco, marŝado kaj amuzaĵo. En aprilo 1961, Primera ministro Chou En-Lai diskutis kun la scientistoj kaj renkontis mr Nu, iamaj ministroj de Birmo.
En marto de 1985, monumento de Chou En-Lai estis konstruita por estontaj generacioj.
Multaj registoj de la komunista Partio kaj de la ŝtato vizitis tiun parkon: Zou Enlai, Wang Zhen, Chen Yi, Jiang Zemin, Qiao Shi, Li Peng, Lio Ruhuan, Wu, Hu Jintao, Xi Jinping, ktp
Promenanta tra la ĝardeno, vi ne povas simple veni apud floroj kaj ekzotikaj arboj, sed ankaŭ kompreni la mondaj de tropikaj plantoj, sed vi ĝojas regardi belajn tropikajn scenoj kaj kompreni la harmonio inter homoj kaj naturo