Mercredi 6 décembre 2017
Je pars à pied vers le palais présidentiel. Il est vraiment difficile de traverser les rues en raison de la circulation des deux roues à moteur.
A l’arrivée, j’opte pour l mausolée de ho Chi Min. La file d’attente est impressionnante. Il y a des groupes de jeunes écoliers. Quel est l’intérêt de leur montrer un cadavre ?
Après le passage dans le mausolée, je vais voir les deux maisons successives de Ho chi min, jolies, en bordure d’un lac, puis le musée de Ho Chi Min.
Après sa visite, j’en déduis que le Parti Communiste français et le troisième Internationale n’ont pas failli dans leur soutien au Vietnam.
A la sortie, je me perds un peu, mange du riz avec un peu de viande dans un restaurant populaire, et finalement trouve le chemin du musée de l’armée. Là aussi, la conclusion est que sans l’approvisionnement en armes de la part de l’URSS, la lutte aurait été beaucoup plus difficile. L’épave d’un B52 est visible dans la cour du musée
Je veux changer de registre : je me dirige vers le musée des beaux arts. Je le visite en une demi-heure, car l’heure de la fermeture est proche. La plupart des toiles sont sombres. J’en trouve quelques unes à photographier.
Sur le chemin du retour à l’auberge, je suis souvent interpellé par des mototaxis, mais je ne suis pas rassuré pour utiliser ce moyen de transport.
De retour à l’auberge, je commande un billet de bus pour Hué, pour le 10 décembre. Bien que j’ai dit plusieurs fois que je voulais voyager de jour, après avoir payé, je me retrouve avec un billet pour dix-huit heures, en bus couchette.
Un avantage est que je verrai Hanoï le dimanche, un désavantage est que je ne serai pas en forme pour visiter Hué. J e ressors manger une soupe « pho ».

Merkredo 6an de decembro 2017
Mi marŝas al la prezidanta palaco. Estas vere malfacile transiri la stratojn pro la trafiko de la du motorigitaj radoj.
je la alveno, mi elektas por la maŭzoleo de Ho Chi Min. La vosto estas impresa. Estas grupoj de junaj lernantoj. Kie montri al ili kadavron?
Post pasi la maŭzoleon, mi vidas la du domojn de Ho chi min, belaj, sur la bordo de lago, tiam la muzeo de Ho Chi Min.
Post lia vizito, mi deduktas, ke la Franca Komunisma Partio kaj la Tria Internacio ne falis en ilia subteno por Vjetnamio.
Post la eliro, mi iomete perdiĝas, manĝas rizon per iom da viando en populara restoracio, kaj finfine trovas la vojon al la armea muzeo. Denove, la konkludo estas, ke sen la provizado de armiloj de la Sovetunio, la lukto estus esti multe pli malfacila. La vrako de B52 estas videbla en la korto de la muzeo
Mi volas ŝanĝi da subĵecto: mi iras al la Muzeo de Belaj Artoj. Mi vizitas ĝin dum duonhoro, ĉar la tempo de fermado proksimiĝas. La plej multaj el la pentraĵoj estas malhelaj. Mi trovas iujn fotindaj.
Sur la vojo reen al la gastejo, mi ofte estas haltita per mototaxis, sed mi timetas uzi ĉi tiun transporton.
Reen ĉe la gastejo, mi ordonasbus bileton-al Hue, la 10-an de decembro. Kvankam mi diris plurajn fojojn, ke mi volis vojaĝi tage, post pagado, mi finas kun bileto je la dek ok horoj, pernokto buso kun litetoj .
Avantaĝo estas, ke mi vidos Hanokon dimanĉe, malavantaĝo estas, ke mi estos laca por viziti Hue.
Mi reforiras por manĝi pho supo

Il faut avant tout un parti révolutionnaire… Le succès d’une révolution dépend de la solidité du parti dirigeant… Un parti sans doctrine est comme un homme sans intelligence, un bateau largué sans boussole. Il existe pour le moment plusieurs doctrines, plusieurs théories. Mais la doctrine la plus sûre, la plus authentique et la plus révolutionnaire est le léninisme.

Unua kaj plej grava esta unu revolucia partio ... La sukceso de revolucio dependas de la solideco de la reganta partio ... Partio sen doktrino estas kiel homo sen inteligenteco, boato sen kompaso. Estas por la momento pluraj doktrinoj, pluraj teorioj. Sed la plej sekura, plej aŭtentika kaj plej revolucia doktrino estas la leninismo.