Mardi 26 décembre 2017
Je pars à pied visiter Sien Reap. Je commence par un temple, puis le musée. J’y revois des linteaux et des statuettes d’Angkor, et ai quelques explications sur le panthéon hindou, très compliqué.
Je rentre par la rive opposée de la rivière, mange dans un restaurant local, et vers 14 heures, ressent un début de diarrhée. Je rentre à l’auberge et à seize heures, je prends un médicament que j’ai dans mon sac : de l’immodium.
J’espère pouvoir voyager demain vers la Thaïlande.
Vers dix neuf heures, je vais mieux. Je ressorts et visite le marché de nuit.
Je termine en mangeant une spécialité locale : un amok : du riz et de la viande.

Mardo, 26an de decembro 2017
Mi marŝas por viziti Sien-Reap. Mi komencas kun templo kaj poste la muzeo. Mi vidas lintelojn kaj statuojn de Angkoro, kaj havas iujn eksplikojn pri la hindua panteo, tre komplika.
Mi revenas tra la kontraŭa bordo de la rivero, manĝas ĉe loka restoracio, kaj ĉirkaŭ 14 horojn, sentas komencon de diareo. Mi reiras al la gastejo kaj je la kvara horo mi prenas kuracilon, kiun mi havas en mia sako: « immodium ».
Mi esperas povi vojaĝi morgaŭ al Tajlando.
Post la naŭa horo mi estas pli bona. Mi foriras kaj vizitas la noktan merkaton.
Mi finas per manĝi lokan fakon: « amok »: rizo kaj karno.

Les quatre grandes visions
Le prince Siddhartha voulait voir un peu plus du monde, considérant qu’il n’avait jamais été au-delà des limites de la ville.
Un matin tôt il monta dans son chariot, et demanda à son chauffeur, Channa, de l’emmener le plus loin possible.
Comme tous deux roulaient, Siddharta vit sur le coté de la route, un homme souffrant.
Le prince n’avait jamais connu la douleur avant, et il demanda à son chauffeur pourquoi la maladie avait frappée cet homme.
La réponse de Channa fut que tout homme, riche ou pauvre, pouvait tomber malade dans sa vie.
Le prince fut en colère.
Plus loin, le chariot passa prés d’un homme très vieux.
Siddharta n’avait jamais vu quelqu’un de si vieux, et il demande à Channa ce qui n’allait pas avec cet homme.
Channa répondit que c’était un vieil homme, et tout le monde avec le temps vieillit.
Cela surprit Siddharta qui demanda s’il deviendrait vieux lui aussi.
Oui, vous le deviendrez, nous le deviendrons tous répondit Channa ?
La vue suivante, fut celle d’un homme mort, transporté par ses relations.
Siddharta fut très en colère quand il vit tous ces gens en train de pleurer ; et il fut alarmé d’entendre, qu’il mourrait lui aussi un jour.
Il demanda à Channa de rentrer au palais. car il se sentait nauséeux de tout cela.
Sur le chemin du retour, il eu la chance de voir un ascète méditer à l’ombre d’un arbre, la paix rayonnant de son visage. « Qui est cet homme ? » demanda-t-ll à Channa, qui répondit que c’était un sage qui avait renoncé au monde pour chercher le vrai sens de la vie.
Le chariot, les statues, et le jardin, dans la pagode, ont été faits par le vénérable Cheakaro Tong Teourn

La kvaraj grandaj vidadoj
Princo Siddhartha volis vidi iom pli da la mondo, asertante, ke li neniam iris ekstere de la urbo.
Frue matene li eniris en sian ĉaron kaj petis sian ŝoforon, Channan, por preni lin kiel eble plej malproksime.
Dum ili ambaŭ veturis, Siddharta vidis flanke de la vojo, suferanta viro.
La princo neniam antaŭe sciis pri la doloron, kaj li demandis sian ŝoforon, kial la malsano frapis ĉi tiun viron.
La respondo de Channa estis, ke ĉiu homo, riĉa aŭ malriĉa, povus malsaniĝi en sia vivo.
La princo koleris.
Plue, la veturilo proksimiĝis al tre maljuna viro.
Siddharta neniam vidis iun ajn tiel maljuna, kaj li demandis al Channa, kiu eraris kun tiu viro.
Channa respondis, ke li estis maljuna, kaj ĉiuj kun la tempo maljuniĝas.
Tio surprizis Siddharta, kiu demandis ĉu li ankaŭ maljuniĝos. Jes, vi fariĝos, ni ĉiuj fariĝos Channa
La sekvanta vidado estis tiu de mortinto, transportita de siaj rilatoj.
Siddharta tre koleris, kiam li vidis ĉiujn ĉi tiujn homojn plorantajn; kaj li timis aŭdi, ke li ankaŭ mortos unu tagon.
Li petis Channa reveni al la palaco ĉar li sentis ŝin naŭzon pri tio ĉio.
Survoje, li havis la eblon vidi meditan asceton en la ombro de arbo, la paco radianta de lia vizaĝo. "Kiu estas ĉi tiu viro? Li demandis al Channa, kiu respondis, ke li estas saĝa viro, kiu forlasis la mondon serĉianta la veran signifon de la vivo.
La ĉaro, la statuoj kaj la ĝardeno, en la pagodo, estis faritaj de la respektinda Cheakaro Tong Teourn