Vendredi 29 décembre 2017
Je quitte l’auberge à neuf heures trente du matin, et me débrouille bien entre le métro souterrain, e t la voie spéciale pour l’aéroport. J’y suis vers onze heures, pour un vol à seize heures.
Je tourne, fais emballer mon sac, mange un petit repas, et passe les contrôles.*
Dans l’avion, j’ai une place prés d’un hublot, mais personne à coté de moi. J’ai le temps de regarder trois films.
J’arrive à Dubaï à vingt heures locales, vingt-trois heures, heure de Bangkok. Je trouve une chaise longue libre, et m’apprête à passer la nuit dessus. Le confort n’est pas terrible.

Vendredo 29an de decembro 2017
Mi forlasas la gastejon je la naŭa horon kaj tridek minutojn matene, kaj mi faras bone inter la subtera metro, kaj la specialan vojon al la flughaveno. Mi estas al la flughaveno je la dek-unua horo por ekflugo je la sesa horo.
Mi turniĝas , havas mian sakon cirlaŭita de plastiko, manĝas malgrandan manĝaĵon kaj pasas la ĉekojn. *
En la aviadilo, mi havas sidlokon proksime de fenestro kaj neniu apud mi. Mi havas tempon rigardi tri filmojn.
Mi alvenas al Dubajo je la dudek loka horo, la dudek tri horo, Bangkok-tempo. Mi trovas ferdekseĝon neokupita, kaj pretiĝas pasigi la nokton sur ĝi. La komforto ne estas bonega