Je commence par chercher le petit déjeuner à six heures au lieu de sept : j’ai changé de fuseau horaire, et n’ai pas changé l’heure de ma montre. J’ai même réveillé le responsable de l’auberge.
Ensuite, je parts à la découverte de Tachkent : je reviens deux fois à l’auberge : la première fois, j’avais oublié mes dollars, la deuxième fois mon appareil photo.
Enfin, j’arrive au métro . Il est bien protégé : un policier à chaque entrée qui fait ouvrir les sacs, ensuite, un autre prés des tourniquets, et encore d’autres sur le quai. Dans la journée, j’aurai ouvert quatre fois mon sac, et montré mon passeport deux fois.
Je commence par chercher l’agence de voyage Adventour, à laquelle j’ai commandé mes billets de trains à l’intérieur de l’Ouzbékistan. Il y a plusieurs rues qui portent le même nom, avec un numéro à la fin pour les différencier. (rue Mirbad 12…)
Je finis par trouver grâce au plan du guide « Lonely Planet » et en ne tenant pas compte des indications de gens rencontrés, pourtant de bonne volonté (un d’entre eux m’a accompagné jusqu’à ce qu’il pensait être l’adresse !).
Je récupère mes billets de train. Ensuite je vais en reconnaissance jusqu’à la gare. Il est impossible de s’en approcher en raison des barrières de sécurité. Je discute avec des employés du chemin de fer : demain, je pourrai passer avec mes billets. Ils me conseillent d’y être une heure avant le départ du train.
Les musées sont fermés le dimanche. Je vais voir la statue de Tamerlan au centre de la ville, puis me dirige vers le parc Navac. Là , j’expérimente que si je demande mon chemin en russe, on m’envoie dans l direction opposée (à moins que les gens se trompent ?) . je mange un menu shawarma (viande grillée et quelques légumes) puis me promène dans le parc. Son originalité est qu’il n’y a pas de bancs publics. Des couples de jeunes se promènent et s’assied sur des bordures le long des allées.
Il fait chaud (31 degrés). Je rentre à l’auberge. En chemin, je bois du kvass, et une autre boisson du genre limonade.
Après un peu de repos, je ressorts dans la soirée. Je vais voir quelques mosquées récentes et la vieille ville. Il n’y a pas d’animation autour des mosquées : seulement des enfants qui jouent.

Mi komencas per serĉi matenmanĝon je la sesa matene anstataŭ la sepa: Mi ŝanĝis de horzono, kaj ne ŝanĝis la tempon de mia brakhorloĝo. Mi eĉ vekis la direktisto de la gastejo.
Poste mi iras en Taŝkento: Mi revenas al la gastejo dufoje: la unua fojo, mi forgesis mian dolarojn, la dua fojo mian fotilon. Fine, mi atingas la metroo. Ĝi estas bone protektita: policisto ĉe ĉiu enirejo kontrolas kio estas en sakoj, poste aliaj policistoj staras proksime al la aûtomataj kontrolmaŝinoj, kaj ankoraŭ aliaj staras sur la kajo.
Dum la tago, mi malfermis mian sakon kvar foje, kaj mi montris mian pasporton dufoje.
Mi komencas por serĉi vojaĝagentejo Adventour, al kiu mi mendis miajn trajnbiletojn interne de Uzbekio. Estas pluraj stratoj kun la sama nomo kun nombro fine kiu diferencas ilin. (Strato Mirbad 1, 2 ...) Mi finfine trovas dank' al la plano de la "Lonely Planet" gvidlibro kaj ignorante indikoj de homoj renkontigitaj, tamen kun bona volo (unu el ili gvidis min ĝis kie li pensis esti la adreso!). Mi prenas mian trajnbiletojn.
Poste mi iras vidi la stacidomon. Estas neeble alproksimiĝi pro la bariloj. Mi parolas kun oficistoj de la fervojo: morgaŭ mi povos pasi dank'al miaj biletoj. Ili konsilas al mi esti tie unu horon antaŭ la trajnforiro.
La muzeoj estas fermitaj lunde. Mi rigardas la statuo de Tamerlano en la centro de la urbo, kaj direktas min al la Navac parko. Antaŭ, mi spertas ke se mi demandas mian vojon en la rusa, mi estas sendita en la kontraŭan direkton (eble homoj eraras?).
Mi manĝas shawarman menuon (rostita viando kaj iuj legomoj) kaj promeniĝas en la parko. Lia originaleco estas ke ne estas benkoj. Paroj de junuloj promeniĝas kaj sidas sur limoj flanke de aleoj. Estas varme (31 gradoj).
Mi revenas al la gastejo. Laŭlonge de la vojo, mi trinkas kvasson, kaj alian trinkaĵon kiel limonadon. Post iom de ripozo, mi foriras denove dum la vespero. Mi vidas kelkajn freŝdatajn moskeojn kaj la malnovan urbon. Ne estas homoj ĉirkaŭ la moskeoj nur infanoj ludante.