Samedi 20 février 2016
En rassemblant mes affaires, le matin, je m’aperçois que je n’ai plus l’enveloppe de mon appareil photo. Je l’ai surement perdu hier, à la cathédrale, car un homme m’y a adressé plusieurs fois la parole en russe, sans que je comprenne.
Une dame, à l’entrée réclame une obole en échange d’une brochure. J’essaie, après avoir acheté la brochure, de lui expliquer que j’ai perdu hier, l’enveloppe de mon appareil photo . La seule réponse que j’obtiens est un « niet ».
Un peu plus loin, je change de l’argent. On me donne un billet de cinq mille tengues. Je demande à avoir des petites coupures : là aussi, j’obtiens un « niet ».
Je me mets en route pour la station de ski de Simket. Là, c’est facile. Le bus en face de l’hôtel Kazakhstan, puis le téléphérique. La station de ski est agréable. J’y mange une pizza Margarita avec un coca, à coté d’une boulangerie « Paul ». Cela me coute 2500 tengues (7 euros).
Depuis le matin, j’ai la « turista » . Là, çà commence à devenir sérieux. Je redescends en ville et prends un thé dans un « burger king » avec toilettes.
J’envisageais de me réchauffer au musée de la géologie, mais il est fermé ; Je mets le cap, en bus, sur le parc Gorki. Les attractions sont arrêtées, et les toilettes fermées. Le parc est presque désert, à part quelques mère de famille promenant des enfants, et un couple d’amoureux sur un banc. Je rentre à l’auberge et me repose. J’ai trouvé à acheter un médicament , du Smecta dans une pharmacie.
Je commande un taxi pour la gare routière, pour demain neuf heures. J’espère que ça ira. En regardant le guide « Lonely planet », je lis que le Kirghizistan est instable politiquement, en particulier la ville de Osh où j’ai l’intention d’aller.  

Sabaton la 20an de februaro 2016
Kiam mi kolektas miajn aferojn matene, mi konstatas ke mi ne plu havas la koverton de mia fotilo. Mi probable perdis ĝin hieraŭ en la katedralo, ĉar homo plurfoje parolis al mi ruse, sed mi ne komprenis. Do mi reiras al katedralo.
Sinjorino ĉe la pordo postulas monon kontraŭ broŝuro. Mi provas, post aĉeti la broŝuron komprenigi ke mi perdis hieraŭ, la koverton de mia fotilo. La sola respondo ke mi akiras estas "niet".
Iom pli for, mi ŝanĝas monon. La homo al la giĉeto donas al mi bileton de kvin mil Tenge. Mi demandas al li por recevi malgrandajn biletojn : li respondas "niet".
Mi iras al la stacio de skio de Simket. Iri tie estas facila. Unue la buso antaŭ la hotelo Kazaĥio, kaj poste la telfero. La stacidomo de skio estas bela. Mi manĝas margarita pico kun kokakolao , apud franca "Paul" bakejo. La manĝo kosta al mi 2500 Tenge (7 eŭroj).
Ekde mateno, mi havas diareon. Tie, ĝi komencas esti serioza. Mi revenas malsupren en la urbon kaj prenas teon en "burger king"restoracio kun necesejoj.
Mi planis varmi min en la muzeo de geologio, sed ĝi estas fermita; Mi iras, buse, en Gorky Parkon. Karuseloj ne funksias, kaj necesejoj estas fermitaj.
La parko estas preskaŭ senhoma, ekcepte kelkaj patrinoj promenantaj infanojn, kaj paro de amantoj sur benko. Mi revenas al la gastejo kaj ripoziĝas. Mi sukcesas aĉeti kuracilo : smecta en apoteko.
Mi mendas taksion por la busotacidomo morgaŭ je la naŭa matene. Mi esperas ke ĝi venos. Rigardante la "Lonely Planet" gvidlibro, mi legas ke Kirgizio estas politike malstabila, ĉefe la urbo Osh, kie mi intencas iri.