La journée commence par du soleil : je vais à l’office du tourisme, en face de la gare me renseigner sur le bus qui partent pour les villages autour du lac Ijissel, Zuiderzee avant d’être séparé de la mer par une digue, et d’être constitué d’eau douce. Les bus partent de l’autre côté de la gare.
Je rentre à l’auberge attendre le tour de ville gratuit dont parlent les dépliants. Vers dix heures quarante, un jeune homme vient nous chercher et nous emmène au pas de course au point de rendez-vous, devant le « palais royal ».
Là, on nous réparti en plusieurs groupes : il y a le choix entre un commentaire en anglais, et un commentaire en espagnol. J’opte pour l’anglais. Le problème est que le guide parle l’anglais des anglais, et que je ne comprends pas grand-chose.
Le circuit se termine vers quatorze heures. Le guide fait un appel aux dons : je prépare une pièce de deux euros, mais vois les gens donner des billets de vingt euros. Du coup, je m’esquive sans rien donner, ce qui me parait justifié vu que je n’ai pas compris ses explications.
Ce tour de ville m’a laissé sur ma faim et de mauvaise humeur. Je rallie la gare centrale et démarre le tour de ville du « guide du routard ». Cette fois je peux lire le commentaire dans le livre. Le problème, c’est le froid et la pluie, ainsi que la tombée de la nuit, vers seize heures.
Je termine vers dix-sept heures sur la place Nieumarkt, au café Waag, où je m’offre un chocolat chaud recouvert de crème chantilly. A ma grande surprise, je ne m’en tire que pour trois euros et demi.
Je rentre à l’auberge pour me reposer. En chemin, je vois une boutique qui vend des accessoires pour fumer la drogue et des champignons hallucinogènes.

Tago komencas kun suno : mi iras al turist-oficejo, vidalvide al stacidomo, informiĝi pri busoj iranta al vilaĝoj ĉirkaux Ijissel Lago, nomi Zuiderzee, antaŭ esti disigi el maro per digo, kaj esti plena da malsala akvo.
Busoj foriras el la alia flanko de la stacidomo.
Mi revenas al gastejo, pri atendi la senkosta urbo promenado kies parolas gvidfolioj. Ĉirkaux dek horoj, junulo venas preni nin kaj gvuidas nin, preskaŭ kuranta, al renkonto loko, antaŭ la reĝo palacio.
Tie, oni partigas nin en pluraj grupoj : estas eble elekti kommento en la angla aŭ en le hispana, sed ne en la francia. Mi elektas la angla. Problemo estas ke la gvidisto parolas la angla de la anglujoj, kaj mi preskaŭ nenio komprenas !
La promenado finiĝas ĉirkaux la dek kvar horoj. Gvidisto petas pri donacoj : mi preparas moneron de du eŭroj, sed vidas homoj domante biletojn de du-dek euroj !. Do mi diskrete foriras sans doni . Tio sajnas al mi gentile, ĉar mi ne komprenis liajn eksplikojn.
Ĉi tiu promenado lasas min malfeliĉa. Mi iras la stacidomo kaj komencas la promenado el gvilibro. Problemo estas malvarmo , pluvo kaj noktiĝo ĉirkaŭ la dek ses horoj.
Mi finas ĉirkaŭ la dek sep sur Nieumerkt plaĉo, al kafejo Waag kie mi domacas al mi varma ŝokolado kun kremo. Surprize, mi pagas nur tri eŭrojn kaj duono.
Mi revenas al gastejo por ripozi. Dum la vojo, mi vidas vendejon kiu vendas ilojn por fumi toksigxemo, kaj hallucineĉajn fungrojn.

pour voir les images en plus grand, cliquez sur celles-ci por vidi la imaĝojn pli grande, kliku sur tiuj ĉi