Je suis une heure à l’avance pour le départ du bus. Le voyage se passe tranquillement malgré la neige qui tombe. Le bus a certainement des pneus adaptés à la neige.
J’arrive à midi à l’auberge, qui est assez proche des gares routières et ferroviaires. Ensuite, je parts à la découverte de Vilnius.
C’est un peu moins net que Klaïpeda. Il y a beaucoup d’églises catholiques ou orthodoxes. Je jette aussi un coup d’œil au palais présidentiel et à l’université, bien propre, sans le moindre graffiti. Je voir aussi voir le quartier de Uzŭpi, quartier d’artistes jumelé avec Montmartre, à Paris. Le temps est mauvais, et il y a peu d’animation. Je bois un « moka » (café avec de la crème) et mange un gâteau dans un café près de l’université.
Je passe à l’office du tourisme : on m’annonce que les musées, contrairement à ce qui est indiqué dans les guides sont fermés le lundi et mardi, donc aussi demain.
J’hésite : j’ai une réservation de bus pour Minsk en Biélorussie, pour demain soir. Cela m’ennuie d’arriver dans un autre pays dans la nuit. Je prends un billet de train pour demain matin à sept heures cinq pour vingt euros. Tant pis pour la réservation de bus, cela me permettra d’arriver de jour à l’auberge, et de visiter Minsk dans l’après-midi. Comme je n’ai qu’un visa de transit, valable deux jours, je l’utiliserai ainsi à plein.
Je voulais voir le musée du KGB et le mémorial aux soldats de Napoléon, inhumés ici, ce sera pour une autre fois.
Je m’achète à manger et dine à l’auberge. J’ai choisi du poisson mariné : c’est bon.

Mi estas un horo tro frue por la foriro de la buso. La vojaĝo trapasas kvieta, malgraŭ la nejĝo falanta. Versajne, la buso havas pneŭojn adaptitaj por nejĝo.
Ni alvenas je tagmezo al gastejo, kiu estas proksimume de la busaj kaj trajnaj stacidomoj. Ni estas kvar viroj en la ĉambro. Poste, mi foriras esplori Vilnius, la ĉefurbo de Litovo.
Estas iomete malpli pura ol KlaÏpeda. Estas multaj preĝejoj, katolikaj kaj ortodoksaj. Mi rigardetas ankaŭ la prezidentan palacon kaj la universitaton, tre pura, sen unu murskribaĵo. Mi vidas ankaŭ la kvartalo de Uzŭpi, kvartalo de artistoj, ĝemeligita kun Montmartro en Parizo. La vetero estas malbona, kaj estas malmulte da animanteco Mi trinkas « moka » (Kafon kun kremo) kaj manĝas kukon en kafeo, apud universitato.
Mi iras al turisma oficejo : iu anoncas al mi ke la museoj estas fermitaj lundon kaj mardon, kontraŭe kio estas skribita en gvidlibroj, do ankaŭ morgaŭ.
Mi hezitas : mi rezervis en buso al Minsk en Bielarusio, por morgaŭ vespere. Mi ne ŝatas alveni en nova lando nokte. Mi aĉetas trajnbileton por Minsk, por morgaŭ je la sesa kaj kvin minutoj. Ĝi kotas dudek eŭroj. Domaĝe por la busrezervadon, tio pernesos min alveni dum tago, kaj viziti Minskon dum la post-tagmezo. Kiel mi havas nur transitan vizon, valida du tagoj, mi uzos ĝin tute.
Mi volis vidi la KGB muzeon kaj la memormonumenton pri soldatoj de Napoleono, entombigitaj tie. Estos por unu alia fojo.
Mi aĉetas manĝaĵon kaj vespermanĝas en gastejo. Mi elektis marinitan fiŝaĵon. Estas bongusta.