La nuit a été dure, mais j’ai réussi à dormir.
A deux heures et demie du matin : arrêt : nous sommes en Pologne. Nous pouvons changer de l’argent.
Je me réveille vers six heures : nous traversons la Pologne ; quel différence avec la fois précédente : pas de neige, de la verdure, des fleurs, du soleil. Nous arrivons à Vilnius à dix-huit heures trente, heure locale (dix-sept heures trente heure française). Je m’attendais à trente-trois heures de bus, il n’y en avait que trente-deux.
Le bus a commencé à se vider à Varsovie, et était presque vide en arrivant à Vilnius.
Je retrouve l’auberge de jeunesse « Amigos Hostel ». J’ai oublié ma carte de la fédération Unie des Auberges de la Jeunesse en France, mais cela ne pose pas de problème. Le drap est nettement plus petit que le matelas, et l’enveloppe de couette de dimension différente de la couette. Sur les fauteuils dans le couloir, la couche de poussière a du légèrement s’épaissir.
Je vais prendre une douche : l’écoulement est bouché, et il n’y a pas de place pour poser ses affaires. Je fais une petite lessive, et met mes affaires à sécher sur le bord de mon lit. Le dortoir est complet, et je suis dans un lit en hauteur.

Nokto estis malmilda, sed mi sukcesis dormi.
Je la dua kaj duono matene :halto. Ni estas en Pollando. Ni povas ŝanĝi monon.
Mi vekiĝas ĉirkaux je la sesa : ni estas trapasanta pollandon. Kia malsimeco kompare kun la pasinta fojo :
Ne plu nejĝo : verdaĵo, floroj, suno. Ni alvenas en Vilnius je la dek oka kaj duono, loka horo (dek kvina franĉa horo). Mi antauxpensis tridek tri horoj buse, estis nur tridek du.
La buso ekmalplenigis en Varsovio, kaj estis preskaux malplena enirante en Vilnius.
Mi retrovas la junulargastejon « Amigos Hostel ». Mi forgesis mian karton de la asocio « HI hostels » en Francio, sed ne estas problemo. La littuko estas pli malgranda ol la matraco, kaj la kusenegotego havas malsimilajn dimensiojn ol la kusenego. Sur la foteloj en la koridoro, la tavolo da pulvo versajne pli densiĝis.
Mi iras dusiĝi : la elirero de la akvo estas ŝopita, kaj estas nenio plaĉo por meti siajn vestajojn. Mi purigas kelkajn vestajojn kaj metas ilin sur la rando de mia lito, por sekeĉo. La dormoĉambro estas plena, kaj mi estas en lito supre.

pour voir les images en plus grand, cliquez sur celles-ci
pour revenir au texte, cliquer sur la flèche page précédente en haut à gauche
le retour peux prendre plusieurs secondes
por vidi la imaĝojn pli grande, kliku sur tiuj ĉi
por reveni al teksto, click sur la sago: pasintan paĝon, supre maldekstre
la reveno povos daurigi plurajn sekondojn