Nous repartons avec le même bus et le même chauffeur. A Honnigsvag , le chauffeur nous enferme dans le bus, et part se reposer trois heures dans une maison. Nous dormons aussi comme nous pouvons dans le bus.
Nous repartons vers six heures du matin. La température remonte de seize à vingt-huit degrés, du Cap Nord à la Laponie. Ce changement se produit quand nous traversons une chaine de montagnes, près de la Frontière Norvège-Finlande.
Nous retraversons les paysages du nord de la Norvège, puis de la Laponie finlandaise.
Je descends à Ivano vers quatorze heures, pas très frais après une nuit un peu compliquée. J’arrive à me renseigner sur ma location pour la nuit à Ivano (il n’y a pas de bus pour Nourmansk le dimanche). J’apprends que c’est à trois kilomètres et demi de la gare routière.
Il fait vingt-huit degrés, la marche avec le sac est assez pénible. En fait, ma réservation correspond à un chalet dans un camping. L’accueil n’est pas très aimable : je suis en avance. Après, cela s’arrange. Il y a des douches et des toilettes à cent mètres, et une plage sur une rivière à proximité. De l’autre côté de la rivière, des rennes prennent le frais.
Il n’y a pas de ravitaillement sur place. Je me change, fais un lessive, et parts faire des courses. La ville est peu peuplée, mais très étendue. Les supermarchés sont ouverts le dimanche. Il y a une fête en plein air avec un orchestre moderne. La foule fait la queue pour y aller. Dans ce village de quatre mille habitants, il ne doit pas y avoir beaucoup de distractions.
J’espère avoir un bus demain pour Mourmansk : il n’y a rien d’affiché, et l’office du tourisme est fermé en fin de semaine.

Ni revenas en la sama buso kun la sama ŝoforo. Al Honnigsvag, la ŝoforo enfermas nin en la buso kaj iras por ripozi tri horoj en domo. Ni dormas, kiel ni povas en la buso.
Ni foriras je la sesa matene. La temperaturo altiĝis de dek ses ĝis dudek ok gradoj de Norda Kabo al Laponio. Ĉi tiu ŝanĝo okazis kiam ni trairis montaron proksime de la limo Norvegio-Finnlando.
Ni transiras denove la pejzaĝoj de norda Norvegio, kaj la finna Laponio.
Mi alvenas en Ivano je la dek kvar horojn, ne tre freŝa post nokto iom komplika. Mi sukcesas akiri informon pri mia luo por la nokto en Ivano (ne estas buso al Nourmansk dimanĉe). Mi aŭdas ke estas tri kaj duona kilometroj for de la bushaltejo.
La temperaturo estas dudek ok gradoj, paŝi kun la sako estas sufiĉe malagrabla. Fakte, mia luo estas kabano en kampadejo. La ricevo ne estas tre amika, mi antaŭas. Post tio ĝi estas bona. Estas duŝoj kaj necesejoj cent metroj for mia ĉambro, kaj strando sur proksima rivero. Sur la alia flanko de la rivero, rangiferoj j ripozas.
Ne estas butiko en ejo. Mi ŝanĝas de vestoj, fari lesivas kaj irasi por aĉetoj. La urbo estas maldense popolita, sed vastaj. Superbazaroj estas malfermitaj dimanĉe. Estas subĉiela partio kun moderna orkestro. La amaso vicigitas por iri. En tiu vilaĝo de kvar mil loĝantoj, ne devus esti multe da distraĵoj.
Mi esperas havi buso morgaŭ al Murmansk: nenio estas montrata, kaj la turisma oficejo estas fermita semajnfine.