Sur le matin, je vais aux toilettes. Quand je reviens, une dame est assise sur le bout de ma couchette : cela restreint mon espace vital. Je crois comprendre qu’elle descend bientôt, ou qu’elle a la couchette supérieure et ne souhaite pas y grimper.
Vers huit heures, ma voisine m’offre du thé et des biscuits.
Dans les gares, on voit beaucoup de trains de marchandise à l’arrêt, c’est un signe que le transport ferroviaire est surement développé en Russie.
Le train arrive à Saint-Pétersbourg à douze heures quinze. Je me lance tout de suite dans le métro et arrive à l’auberge.
L’auberge est très grande. Il y a pas mal de russes.
J’ai une grande chambre avec un colocataire fantôme. Son lit est fait, mais il n’y a aucun bagage. Je pense qu’il a pris cette auberge pour être enregistré comme l’impose la loi sur les visas, mais qu’il loge ailleurs ;
Je ressorts : direction le centre-ville : Newski Prospect. Je vais visiter le musée russe, qui contrairement à l’Ermitage, présente uniquement des œuvres des artistes russes. Je prends quelques photos des tableaux qui me plaisent le plus.
Ensuite, je descends la perspective Newski jusqu’à l’Ermitage, et bois une bière dans les environs : 130 roubles soit trois euros. Je trouve un petit restaurant rapide russe, et y mange des saucisses avec du blé et un kvas (boisson peu alcoolisée fermentée à base de pain ?) Cela me revient à six euros. La nourriture est bon marché, ce qui est cher, ce sont les entrées des musées, souvent huit euros.
Je suis fatigué. Je rentre après avoir fait quelques courses pour demain matin.

Matene mi iras al la necesejoj. Kiam mi revenas, unu sinjorino sidas sur la rando de mia lito: tio restriktas mia viva spaco. Mi komprenas ŝi forlasos la trajno baldaŭ, aŭ havas la supran liton kaj ne volas grimpi tien.
Proksimume oka horo, mia najbarino proponas min teon kaj biskvitojn.
En stacidomoj, ni vidas multajn ŝarĝo trajnoj haltanta, tio estas signo, ke la fervoja transporto de varoj estas probable disvolvis en Rusio.
La trajno alvenas en Sankt-Peterburgo je la kvarono post dek du. Mi iras tuj en la metroo kaj alvenis al la gastejo.
La gastejo estas granda. En tiu loĝas multaj gerusoj kaj geazianoj.
Mi havas grandan ĉambron kun fantoma kunloĝanto. Lia lito estas farita, sed ne estas pakaĵo. Mi kredas ke li prenis ĉi tiu gastejo por esti registrita kiel postulas la leĝo pri vizoj, sed li loĝas en alia loko;
Mi foriras al la urbocentro: Nevsky Prospect. Mi vizitas la Rusa Muzeo, kiu kontraŭe al la Ermitago, montras nur verkojn de rusaj artistoj. Mi prenas iujn fotojn de la pentraĵoj, ke mi ŝatas pli.
Tiam mi malsupreniras la Nevsky prospect al la Ermitago, kaj trinkas bieron ĉirkaŭ: ĝi kostas 130 rubloj aux tri eŭroj. Mi trovas malgrandan Rusan rapidan manĝejo, kaj manĝas kolbasojn kun tritiko kaj kvass (malmulta alkohola trinkaĵo fermentita el pano?) Tiu kostas al mi ses eŭrojn. La manĝajo estas malmultekosta. Kio estas multekosta, estas la eniro de muzeoj, ofte ok eŭroj.
Mi estas laca. Mi reiras al la gastejo post havi farita kelkajn aĉetojn por morgaŭ matene