Je commence par le mémorial aux défenseurs de Leningrad (le siège de neuf cent jours pendant la seconde guerre mondiale), sous la pluie, puis me dirige vers le musée historique. Cette fois, il et ouvert. J’y découvre une pièce intéressante : un document interne du bureau politique de Parti Communiste de l’Union Soviétique, qui fixe le montant des sommes à verser à des partis communistes étrangers.
J’en sors vers quatorze heures. Je croise de nombreux musulmans, dont des femmes portant le foulard, allant à la mosquée. Près de la station de métro, un groupe d’hommes, en teeshirt militaire se rassemble. J’apprendrais plus tard, par un journal en anglais, qu’ils célèbrent la journée des parachutistes. Je me dirige vers le musée ethnographique. Je commence par y manger : soupe, gâteau, thé froid, cent cinquante roubles, soit quatre euros.
Le musée comporte plein de costumes, mais il y a très peu d’informations en anglais. Deux salles sont consacrées aux juifs de l’ex-union soviétique : deux branches différentes du judaïsme, une européenne et un autre en Asie Centrale.
Je sors du musée ver seize heures, et me promène sur la perspective Newski, les champs Elysées de Saint Petersburg. Je termine par un tour de ville en autobus à impériale pour cinq cent roubles, soit douze euros.

Mi komencas per la monumento al la defendantoj de Leningrado (la sieĝo de naŭcent tagoj dum la Dua Mondmilito), sub la pluvo, poste mi direktiĝas al la historia muzeo. Hodiaŭ, ĝi estas malfermita. Mi malkovras interesan dokumenton: interna dokumento de la Politika Estro de la Komunisma Partio de Sovetunio, kiu difinas la kvantojn da mono pagenda al fremdaj komunismaj partioj.
Mi forlasas ĉirkaŭ du horoj post tagmeze. Mi renkontas multaj geislamuloj, inkluzive virinoj portantaj skarfoj, irantaj al la moskeo. Proksime de la metrostacio, grupo de viroj en milita t-ĉemizoj kunvenas. Mi lernos poste, en ĵurnalo en la angla, ke ili festas la tagon de paraŝutistoj. Mi iras al la etnográfico muzeo. Mi komencas por manĝi en la bufedo: supo, kuko, glacio teo, cent kvindek rublojn : kvar eŭroj.
La muzeo havas multajn kostumoj, sed estas tre malmultaj informoj en la angla. Du ĉambroj estas dediĉitaj al la judoj de la eksa Sovetunio: du malsamaj brakoj de judismo, unu eŭropa kaj unu en Centra Azio.
Mi foriras el la muzeo ĉirkaŭ dek ses horoj kaj promenas sur Nevsky prospect, la Kampoj Elíseos de Sankta Petersburgo. Mi konkludas per vizito de la urbo en du etaĝo buso por kvincent rubloj (dek du eŭroj).

A Léningrad, pendant le siège, durant ces temps incroyablement difficiles, trois instituts supérieurs, trente trois écoles, trois théatres, et vingt cinémas fonctionnaient. Trois journaux quotidiens paraissaient, les émissions de radio continuaient. Les écrivains, les poëtes, les artistes, et les compositeurs continuaient leurs activités créatrices, et la communauté scientifique soviétique trouvait des solutions efficaces pour aider à la défense de la ville et du pays.

En Leningrado, dum la seiĝo, dum tiaj nekredeblaj malfacilaj tempoj, tri supraj institutoj, tri-dek tri lernejoj, tri teatroj, kaj du-dek kinejoj estis funkciantaj. Tri ĵurnaloj estis publikigitaj, la elsendo de la radio daŭrigis, la verkistoj, la poetoj, la artistoj, kaj la komponistoj estis daŭrigantaj iliajn kreajn aktivecojn, kaj la scienca konumumo trovis efikajn solvajojn por partopreni al la defenso de la urbo kaj la lando.

L’écrivain russe Maxime Gorki croyait que le tumulte et la violence de la révolte sanglante, et que la desintégration des vieilles normes sociales feraient disparaître le russe bourgeois, inadapté et paresseux, et peut être donnerait naissance au travailleur brave et sain , constructeur d’une nouvelle vie (Maxime Gorki pensées intimes, 1918)

La rusa verkisto, Maksime Gorki, credis ke la bruajo kaj la violento de la sangelverŝa ribelo, kaj ke la diserigo de la malnovaj socialaj normoj malaperigus la filistra rusiano, maladaptita kaj malloborema, kej, eble, nakisgus la sana kaj kuraĝa laboristo, konstruisto de nova vivo (Maksime Gorki, intinaj pensoj)

« La grande Terreur » 5 aout 1937- 15 novembre 1938
Pendant cette période
-Approximativement 1.7 million de personnes ont été arrêtées pour des accusations politiques
-700 000 d’entre elles ont été exécutées.
A titre de comparaison, entre 1930 et 1936 et entre 1939 et 1953,
Approximativement 100 000 personnes ont été exécutées au total.

« La granda teruro » 5an de aŭgusto 1937 – 15an de novembro 1938
Dum tiu periodo
-Proksimume 1.7 milionoj da homoj estis arestitaj pro politikaj akuzeĉoj
-700 000 el ili estis ekzekutitaj
Por kompari inter 1930 kaj 1936, kaj inter 1939 kaj 1953,
Proksimume 100 000 homoj estis entute ekzekutitaj.