Samedi 3 aout 2013 Sabaton, la 3an de aŭgusto 2013

Le train pour pour Veliki-Novgorod part à sept heures dix. Je suis à la gare vers six heures trente, mais mon quai n’est pas affiché. Je vais prendre un café et manger un pain au raisin dans un restaurant dans la gare. Le pain au raisin est rassis : il est surement de la veille.
Le train n’est affiché qu’à six heures cinquante-cinq : c’est la cohue. Il faut passer tous les bagages à la radio comme dans les aéroports. En plus, sur le quai en face, il y a un train qui part pour Moscou à sept heures.
Il y a un contrôle des passeports et billets pour monter dans le train. Quand j’arrive à ma place, prés de la fenêtre, elle est occupée par une jeune femme. J’essaie de lui faire comprendre que c’est ma place, et que je veux pouvoir faire des photos, mais ça ne marche pas. Tant pis, je me mets à la place à côté. Ce n’est pas bien grave.
Le train est tout neuf et très moderne. Il y a une vente ambulante de thé, café,etc…Les stations sont annoncées en russe et en anglais.
Nous arrivons à Novgorod à dix heures. Il me faut trouver l’auberge. Le plan de « booking.com » n’est pas fameux. Je m’en tire plus facilement avec celui du guide « Lonely Planet ». L’avenue Karl Marx a dû changer de nom. Par contre, la statue de Lénine est encore là, c’est un point de repère. Il y a deux offices du tourisme : un pour les russes et un pour les étrangers. J’y obtient un plan de la ville (60 roubles : 1.5 euros) et on m’indique la position de l’auberge.
Quand j’y arrive, c’est une maison familiale, dont les occupants ont converti plusieurs pièces en dortoirs. L’accueil est sympathique. Il est onze heures du matin et un groupe de sept français vient de se lever, et ils attendent pour la douche (il y en a deux).
Je laisse mon sac et part à la découverte de Novgorod. C’est une ville très agréable avec des parcs et des avenues ombragées. La circulation automobile est raisonnable. Je traverse le kremlin, et fais une balade en bateau (400 roubles, 10 euros) sur la rivière. Il y a des plages, avec des gens qui se baignent ou se font bronzer, des pécheurs sur le bord ou dans des barques, des gens qui font de la voile.
Le reviens au kremlin, et visite l’intérieur, pus une partie de l’ancienne ville qui se trouve sur l’autre rive de la rivière.
Après, je dois faire quelques courses pour ce soir. Je ne trouve pas de supérettes où l’on se sert soi-même. Je dois me rabatte sur les boutiques où il faut demander ce que l’on veut. Je suis content, mon peu de connaissance de la langue russe me dépanne bien.
Je rentre à l’auberge à dix-neuf heures dix. Le groupe de français est parti, et suis seul dans la chambre. Je prends mon repas, ensuite, c’est la douche et je me couche de bonne heure.

La trajno al Veliki Novgorod foriras je la sepa kaj dek minutoj. Mi estas ĉe la stacidomo proksimume je la sesa kaj duono , sed mia platformo ne estas montrita . Mi prenas kafon kaj sekvenberojn paneton , en restoracio de la stacidomo. La paneto estas ranca : ĝi estas probable de la antaŭa tago.
La trajno estas montrita kvin minutoj antaŭ la sepa : estas amaso. Ĉiuj bagaĝoj devu trapasis X radio kontrolon kiel en la flughavenoj. Krome , sur la sama kajo , fronte , estas trajno al Moskvo , je la sepa horo .
Ekzistas pasporto kaj bileto kontrolo por eniri en la trajnon. Kiam mi alvenas al mia sidloko apud la fenestro , juna virino okupas ĝin. Mi provas komprenigi al ŝi ke estas mia sidloko, kaj ke mi volas foti tra la fenestra.Tio ne funkcias. Ne estas grava; Mi sidas sur la loko proksima.
La trajno estas nova kaj tre moderna. Iu trapasas vagonoj , vendante teo , kafo , ktp ... La stacidomoj estas anoncitaj en la rusa kaj angla.
Ni alvenas en Novgorod je la deka matene. Mi bezonas trovi la gastejo. La mapo de " booking.com " ne estas preciza. Estas pli facile uzi la " Lonely Planet " gvidlibro mapo. La avenuo Karl Marx ŝanĝis de nomo. sed , la statuo de Lenino estas ankoraŭ tie, ĝi estas gvidsigno. Estas du turisto oficejoj :unu por rusoj kaj unu por eksterlandanoj. Mi akiras mapon de la urbo ( 60 rubloj 1,5 eŭroj ) kaj oni diras al mi la pozicio de la gastejo.
Kiam mi alvenas tie, ĝi estas familia domo , kies loĝantoj konvertis plurajn ĉambrojn en dormoĉambroj. La salutado estas amika . Estas la dekunua matene sed grupo de sep francianoj ĝuste leviĝis , kaj ili atendas por duŝo (estas du duŝoj ).
Mi lasas mian sakon kaj iras malkovri Novgorodon . Ĝi estas tre bela urbo kun parkoj kaj ombraj avenuoj. Estas malmulte de trafiko. Mi transiras la Kremlon kaj faras vojaĝeton en ŝipo (400 rubloj, 10 eŭroj ) sur la rivero. Estas strandoj kun personoj kiuj naĝas aŭ sunumas . Estas fiŝkaptistoj sur la bordoj de la rivero aŭ en malgrandaj boatoj.
Mi revenas al la Kremlo kaj vizitas la internon , kaj parton de la malnova urbo lokita en la alia flanko de la rivero.
Poste mi faras kelkajn aĉetojn por la vespera manĝo. Mi ne trovas vendejojn kie oni helpas sin mem. Mi devas iri en vendejoj kie oni devas demandi , kion oni volas. Mi ĝojas ĉar mia malgranda scio de la rusa lingvo helpas tamen min.
Mi revenas al la gastejo je la sepa kaj dek minutoj. La franca grupo foriris, kaj mi estas sola en la ĉambro. Mi manĝas, poste mi duŝas min kaj enlitiĝas frue .