Lundi 27 décembre 2016
L’auberge Funkey est très bien : une réception avec un espace détente et télévision, thé, biscuits, et de très grandes chambres. Il y a de la place pour poser son sac, et quatre douches et toilettes.
Il y a eu du mouvement dans la nuit, mais cela ne m’a pas empêché de dormir.
Ce matin, je mange les provisions que m’avait donné Andreï. De la graisse de porc et du lard. Comme c’est bien salé, le goût est agréable.
Ensuite, je parts en exploration dans la ville. Il fait moins dix-sept degrés, d’après la réception. Je mets mes sous-vêtements spéciaux pour temps froid et en route. Je commence par la gare, puis vais voir l’Ob gelé. Je me perds au retour.
Je repasse à l’auberge vers treize heures. Un espérantiste espagnol, professeur de langues, doit prendre contact avec moi : pas de nouvelles.
Je ressors en direction des musées. Le premier est fermé le lundi. Le deuxième, le musée d’art d’état est ouvert. Maladroitement, j’ai laissé mon appareil photo dans la poche de mon manteau, et l’ai donné au vestiaire : donc pas de photos. Il y a des œuvres assez belles : des portraits, des images du réalisme socialiste, et quelques œuvres de peintres étrangers.
Au rez-de chaussée sont exposé des desseins d’enfants : j’en photographie deux.
Après le musée, je passe prés d’un petit parc avec des sculptures en glace.et des jeux pour les enfants : un toboggan et une cuvette en glace de laquelle il est difficile de sortir.
En rentrant à l’auberge, un appel de Russie a eu lieu vers quatorze heures trente. Je pense que la personne aura compris que je n’ai pas passé la journée à l’attendre.
Dans la soirée, je finis par rencontrer Raphaël : un personnage : espagnol , antifranquiste, maintenant retraité, il passe sa vie de par le monde à enseigner l’anglais et l’espagnol (avec rétribution), ainsi que l’espéranto (gratuitement).
Il a de très fortes convictions politiques, et est végétarien. Il est depuis trois mois à Novossibirsk après avoir fait d’autres régions (Krasnoïarsk, la Crimée), et d’autres pays (la Chine). En résumé, un personnage hors du commun.

Mardon, la 27an de decembro, 2016
La Funkey gastejo estas tre bona ricevejo kun TV kaj malstreĉanta spaco, teo, biskvitoj, kaj tre grandajn ĉambrojn. Estas loko por meti sian sakon, kaj kvar duŝoj kaj kvar necesejoj.
Dungito de la gastejo pretas al mi sian komputilo por konekti ĝi sur la reto.
Estis movado dum la nokto, sed tio ne ĝenis min por dormi.
Ĉi matene, mi manĝas provizoj kiuj Andrey donis al mi.: porkaĵo graso kaj lardo. Kiel estas bone salita, la gusto estas agrabla.
Poste mi eliras en en la urbo. Estas minus dek sep gradoj, laŭ la riceveco. Mi metas mian specialan subvestojn por malvarma vetero. Mi komencas por la stacidomo, kaj poste vidas la glaciiĝinta Ob. Mi perdas min en la reveno.
Mi revenas al la gastejo je la unua. Vespere. Hispana Esperantisto, lingvo instruisto devus kontakti min: neniu novaĵo.
Mi iras al muzeoj. La unua estas fermita lunde. La dua : la ŝtataj arto muzeo estas malfermita. Malfeli ĉe, mi lasas mian fotilon en la poŝo de mia jako, kaj donis ĝin al la vestaro. Do neniu bildoj. Estas tre belaj verkoj: portretoj, bildojn de socialisma realismo, kaj kelkaj verkoj el eksterlandaj artistoj.
Sur la teretaĝo estas elmontritaj infanoj de desegnajojn: Mi fotas du..
Post la muzeo, mi pasas proksime de malgranda parko kun skulptaĵoj en glacio.kaj ludoj por infanoj: tobogano kaj glacio bovlo el kiu estas malfacile eskapi.
Reveninte al la gastejo, alvoko el Rusio okazis ĉirkaŭ 2:30 vespere .. Mi pensas ke la homo komprenus, ke mi ne pasigis la tagon atendante.
Vespere mi fine renkonti Raphael : Hispanulo anti-faŝismulo, nun emerita, li pasigas sian vivon en la mondo por instrui la anglan kaj hispanan (kun kompenso) kaj Esperanto (sen esti pagita) .
Li havas tre fortajn politikajn konvinkojn, kaj estas vegetarano. Estas ekde tri monatojn en Novosibirsk post aliaj regionoj (Krasnoyarsk, Krimeo) kaj aliaj landoj (Ĉinio). En resumo, li estas rimarkinda homo. Ni man ĝas kune, diskutante.