Mercredi 28 décembre 2016
Ce fut une journée pleine d’émotions.
Je quitte l’auberge à neuf heures du matin par un taxi non officiel (style « Uber ») , qui me coûte trois euros.
Je laisse mon sac à la consigne : c’est tout une histoire : il faut d’abord payer à un automate. Les menus sont uniquement en russe. Un jeune m’aide, mais l’automate décide de ne plus fonctionner. Il faut en changer. Nous passons devant tout le monde. Enfin j’obtiens le billet qui me permet de déposer mon sac.
Ensuite, l’opte pour la visite d’Academgorod : la ville des savants. Des minibus partent de la gare fluviale. J’y vais en minibus, à partir de la gare de chemin de fer. Une fois à la gare fluviale,, il me faut demander trois fois mon chemin pour le point de départ.
Me voici dans la « marouchka » (minibus). Là, les gens m’expliquent qu’Akademgorod est très étendu et me demandent à quel institut je veux aller.
Finalement, je descends alors que le minibus est presque vide : je suppose que je suis arrivé ;
Des immeubles classiques des villes ex-soviétiques, quelques lotissements de maisons en bois, puis un centre commercial, sans même un café dans lequel me relaxer.
Je me décide à rentrer à Novossibirsk. Je trouve une gare, achète un billet, et monte dans un train.
Après un moment, je m’inquiète d’être dans la bonne direction. En fait, je vais carrément à l’opposé.
Les passagers se préoccupent de mon cas, et me conseillent de descendre à une gare assez importante, et de repartir dans la bonne direction.
A cette gare, une dame me prend sous sa protection, explique mon cas à une responsable. J’achète un billet complémentaire, et elle me confie à un policier de service pour qu’il me fasse monter dans le bon train.
L’explication : sur les panneaux d’affichage, dans les gares, il est écrit cote à cote, la provenance et la destination du train. Ce que j’avais pris pour le nom d’une gare secondaire de Novossibirsk était en fait le destination du train qui venait de Novossibirsk.
A quinze heures dix heure locale, je monte dans le train, accompagné d’un russe de type asiatique qui sympathise avec moi. Il me montre un passeport, avec sa photo en militaire. Il a fait la guerre en Tchétchénie.
J’angoisse : mon train pour Tomsk est à dix-sept heures trente. Ouf, nous arrivons à la gare de Novossibirsk à seize heures quarante cinq. Je me dépêche, sans courir, à cause de la glace, de la neige et du verglas. J’arrive à la gare principale avant l’affichage du train.
Me voici parti pour Tomsk. J’apprends par un SMS, que quelqu’un m’attend à l’arrivée.
Constantin est à la gare. Il est professeur, et souffre de la varicelle . Il me prévient, et a prévenu ses élèves ; En principe, je suis immunisé contre cette maladie ;
Nous prenons une voiture appelée par téléphone (trois euros) qui nous amène à l’auberge : l »auberge des chasseurs ». Là, l’hôtesse me cherche une chambre convenable, car il y en aune avec deux russes en train de boire. Je suis seul dans la chambre.
Nous prenons rendez vous avec Constantin pour demain à dix heures trente. Il n’y a rien à manger à l’auberge, juste du thé, que je ne trouve pas fameux : j’ai mis du sel dedans au lieu du sucre.

Mercredon,la 28an de decembro 2016
Estis tago plena de emocioj.
Mi forlasis la gastejon je la naŭa matene. Mi uzas neoficiala taksio (kiel "Uber") vokita per la gastejo., ĝi kostas tri eŭroj.
Mi volas meti mian sakon al la pakaĴdeponejo.; Tio mi devas rakonti. Oni devas unue pagi al maŝino. Instrukcioj estas nur en la rusa. Junulo helpas min, sed la maŝino decidas ne plu labori. Ni devas ŝanĝi. Kaj pasas anta ŭ la tuta starrvico. Fine mi ricevas la bileton kiu permesas al mi forlasi mian sakon.
Poste, mi decidas iri viziti Academgorod : la Urbo de akademiuloj. Minibusoj eliras el la rivero stacidomo.. Mi iras per minibuso, el la fervoja stacidomo. Unufoje ĉe la rivero stacidomo ,, Mi devas demandi trifojojn mian vojon por la starpunkto.
Tiam mi estas en la "Marouchka" (minibuso). Tie, pasa ĝeroj klarigas al mi ke Akademgorod estas vasta kaj demandas min al kiel instituto mi volas iri..
Fine, mi malsupreniras el la minibuso kiam ĝi estas preskaŭ malplena: Mi konjektas ke mi estas en la bona loko.
Mi vidas klasikaj konstruaĵoj de la eksa sovetia urboj grupojn da lignaj domoj kaj komerca centro, sen eĉ kafejo kie malstreĉiĝi.
Mi decidas reveni al Novosibirsk. Mi trovas stacidomon, aĉetas bileton kaj eniras trajnon.
Post momento, mi maltrankvili ĝas ĉu mi estas en la ĝusta direkto. Fakte, mi estas en malbonan direktion
Pasaĝeroj koncerni ĝas pri mia kazo, kaj konsilas al mi eliri en sufiĉe granda fervoja stacidomo, kaj preni alia trajno en la ĝusta direkto.
Ĉe tiu stacio, sinjorino prenas min sub sian protekton, ekspikas mia kazo al respondeculino. Mi . aĉetas kompletigaĴan bileton, kaj ŝi konfidas min al deĴora policisto por ke li metas min en la ĝusta trajno.
La klarigo: sur afiŝtabuloj, en trajno stacidomoj, estas skribita apud la alia, la origino kaj destino de la trajno. Kion mi forprenis por la nomo de sekundara stacio de Novosibirsk estis fakte la destino de la trajno kiu venis el Novosibirsk.
Ĉe la tria kaj dek minutoj posttagmeze loka tempo, mi eniras la trajnon, akompanata de rusa aziatipo ulo kiu simpatias kun mi. Li montras al mi pasporton kun lia foto en militisto. Li faris la militon en Ĉeĉenio.
Mi timas, mia trajno por Tomsk estas je la kvina kaj duono.. Uf, ni alvenas al la Novosibirsk stacidomo ĉe la kvara kaj tri kvaronoj posttagmeze. Mi rapidas, sen kuri pro glacio, neĝo kaj aguanieve. Mi alvenas al la ĉefa stacidomo antaŭ ke la trajnon estas anoncita..
Mi veturas al Tomsk. Mi lernas per SMS, ke iu atendos min je la alveno.
Constantin estas ĉe la stacio. Li estas profesoro, kaj suferas pri varicelo. Li avertas min, kaj avertis siajn studentojn; Principe, mi estas imunita kontraŭ tiu malsaneco;
Ni prenas aŭton vokita telefone (tri eŭroj) kiu alportas nin al la gastejo: la "gastejo de la ĉasistoj." Tie, la gastigantino serĉas por mi taŭgan lokon, ĉar en ĉambro du rusaj drinkas. Fine, Mi estas sola en la ĉambro.
Ni rendevuas kun Constantin morgaŭ je la deka tridek.
Ne estas man ĝaĴo en la gastejo, nur teo, mi trovas ĝin malbongusta. Mi metis en ĝi salon anstataŭ sukeron.